Πεταλίδα (ii)

Οπότε καλό θα είναι το αγκίστρι μας να είναι σε μαύρο χρώμα και να βγαίνει από το υπόλοιπο τμήμα της πεταλίδας, το δεύτερο σε προτιμήσεις μέρος είναι το κεφάλι της. Άρα λοιπόν πρέπει η ακίδα του αγκιστριού, εκτός από το μαύρο που είπαμε ότι πρέπει να βγαίνει, να είναι και προς το μέρος του κεφαλιού. Έτσι, αν τσιμπήσει το ψάρι και μας αρπάξει το μαύρο χωρίς να πιαστεί, να έχουμε τη δυνατότητα μιας δεύτερης ευκαιρίας. Το αγκίστρι πρέπει να καλύπτεται όλο από την πεταλίδα. Αν φαίνεται μεγάλο τμήμα του τότε τρομάζει τα ψάρια και τα απομακρύνει. Άρα, ανάλογα με το αγκίστρι που έχουμε αναζητούμε και δολώνουμε την ανάλογη σε μέγεθος πεταλίδα.

Ένας πρακτικός και εύκολος τρόπος για να αποκολλούμε το κέλυφος από την πεταλίδα όταν έχουμε να δολώσουμε πολλά αγκίστρια όπως στο παραγάδι, είναι ο εξής: Βράζουμε λίγο νερό και τοποθετούμε μέσα τις πεταλίδες μας. Αυτές σε ελάχιστο χρόνο αποχωρίζονται από το κέλυφος και είναι έτοιμες να δολωθούν. Ένας έξυπνος τρόπος που χρησιμοποιείται και σε άλλα δολώματα.

Εκτός από τους δύο αυτούς κλασικούς τρόπους δολώματος της πεταλίδας, μπορούμε να δολώνουμε την πεταλίδα μαζί με το κέλυφος. Αυτός χρησιμοποιείται στο ψάρεμα ψαριών τα οποία έχουν συνήθως γερά δόντια, όπως ο σαργός και η τσιπούρα. Εκεί η πεταλίδα δολώνεται όπως ακριβώς είναι, περνώντας το αγκίστρι μέσα στο κρέας της, καλύπτοντάς το ολόκληρο, αφήνοντας μονάχα την ακίδα του να εξέχει. Το αγκίστρι καλό είναι να είναι λίγο πλαγιαστό, δηλαδή με την καμπύλη του παράλληλη σχεδόν με το κέλυφος της πεταλίδας. Αυτός ο τρόπος δολώματος χρησιμοποιείται κυρίως όταν ψαρεύουμε με μονάγκιστρο και τα ψάρια είναι μεγάλα κι αρκετά πονηρεμένα.

Ο σαργός δύσκολα θα αντισταθεί σε μια σωστά δολωμένη πεταλίδα. Το ίδιο συμβαίνει με τον κακαρέλο, το λυθρίνι, το σκαθάρι, το μελανούρι, και η τσιπούρα. Ακόμα και στην άμμο οι γερομουρμούρες τρελαίνονται στη θέα της και ορμούν στο δολωμένο αγκίστρι μας. Την πεταλίδα μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε για δόλωμα όταν ψαρεύουμε με μονάγκιστρο ή με ψιλή καθετή ή ψιλό ζοκάκι για σαργούς, τσιπούρες, κακαρέλους, σκαθάρια, μελανούρια , μουρμούρες,. Στο ψιλό παραγάδι θεωρείται ένα από τα καλύτερα δολώματα για πολλά ψάρια

Για τους πιο παρατηρητικούς ψαράδες να πούμε ότι έχουμε δύο ειδών πεταλίδες. Αυτές που δεν έχουν χόρτο στο κέλυφος τους, όπου το κρέας τους μαυρίζει και γι’ αυτό πολλοί ψαράδες τις αποκαλούν «μαύρες» και αυτές που έχουν χορταριασμένο κέλυφος, το κρέας τους κοκκινίζει και είναι αρκετά πιο ψωμωμένο από τις άλλες και τις αποκαλούν «κόκκινες». Και τα δύο είδη ψαρεύουν αρκετά καλά, όμως η μαύρη πεταλίδα θα λέγαμε ότι είναι πιο αρεστή στα παράκτια ψαρέματα, ενώ η κόκκινη, αφού συνήθως είναι μεγαλύτερη και πιο γεμάτη, χρησιμοποιείται καλύτερα στα παραγάδια.