Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Τα βουνά χιονίσανε , οι μύλοι ξεριζώθηκαν , τα δύο γίναν τρία.

Από έξω πανούκλα κι από μέσα κούκλα.

Πέθανε χωρίς να γεννηθεί.

Ο άνθρωπος του Αυγούστου ράσα πολλά φορά.

Τέσσερα καλογεράκια σ’ ένα γκρεμό γύριζαν , το ένα τ’ άλλο δεν το φτάνει.

Νάτο νάτο κι έρχεται κι από τη γη δε φαίνεται.

Η μάνα μου με γέννησε και ο φώσφορος με τρέφει κι αν με βαρέσει η μάνα μου στα κλάματα πεθαίνω.

Χίλιοι μύριοι πήγαιναν κι ένας τους γύριζε, το όνομα του τ’ άλλαξαν.

Αλευρωμένος ποντικός στη γειτονιά γυρίζει.

Κάθεται η τζουτζουφού κι αναβαίνει ο αράπης .

Είναι ένα πουλί που γεννάει από τη μύτη .

Σκίζω , ρίζω το δαδί μου , βρίσκω νύφη και γαμπρό , πεθερά και πεθερό και τριγύρω κυκλωμένο ρούχο πράσινο ντυμένο.

Άγκαθο , καλάγκαθο καλαγκαθένιο το μαντρί και κόκκινα τα γίδια .

Χίλια μίλια πήγαιναν , τους έπιασαν , τους έδειραν , τ’ όνομά τους τ’ άλλαξαν .

Την ημέρα δούλα , τη νύχτα κυρά.

Εκεί που στέκεις έστεκα και κει που στέκω θα σταθείς.