Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Ο μπάρμπας μου ο Θοδωρής δεκαεφτά βρακιά φορεί .

Ο μπάρμπας μου ο Θοδωρής δεκαεφτά βρακιά φορεί . Κόβω τα γενάκια του , πέφτουν τα βρακάκια του .

Γούρνα μου πελεκητή μαρμαρένια και χυτή που ‘χεις μέσα μαύρα ψάρια και ολόγλυκο κρασί .

Ψηλός ψηλός καλόγερος , κουδούνια φορτωμένος .

Μπάλωμα στο μπάλωμα και βελονιά δεν έχει .

Ψηλή ψηλή καλογριά στα κεραμίδια βγαίνει .

Κορόνα φορεί , βασιλιάς δεν είναι την ώρα λέει , ρολόι δεν είναι .

Άσπρο είναι σαν τυρί , μα τυρί δεν είναι , στα λιβαδάκια περπατεί , μα αρνί δεν είναι .

Χιλιοκάταρτο καράβι στα βαθιά βαθιά αρμενίζει .

Του παππούλη τα γένια φτάσαν ως τη γη .

Όλη μέρα πάτα κιούτα και τη νύχτα χάσκα χάσκα .

Σαν άλογο τρέχει , πόδια δεν έχει .

Το αρνάκι μου το κόκκινο Θεός να το φυλάει . Σαν τρώει ξύλα θρέφεται σαν πίν’ νερό ψοφάει .

Τρεις μήνες είναι αδειανό και τους εννιά γεμάτο .

Πέντε πέντε κουβαλούνε τα σφυριά σφυροκοπούνε και η κερά τα παρασέρνει και τα ρίχνει στον κάραβο .

Μικροκαμωμένη κοπελιά μεγάλες πίτες κάνει .