Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Από αυτά τα κύματα , δεν έχεις φόβο να πνιγείς.

Όταν είναι άδειο είναι βαρύ , μόλις όμως γεμίσει γίνεται ελαφρύ.

Έχουν πέντε κεφάλια , τέσσερις αναπνοές , χέρια πόδια είκοσι και νύχια εκατό.

Αυτός βρίσκεται κοινός ανάμεσα σε έναν απόγονο ευγενών και σε ένα βιβλίο

Όταν τη χρειαζόμαστε , εμείς την πετάμε και όταν δεν τη θέλουμε τότε τη μαζεύουμε.

Δίνω γεύση στο φαΐ σου , βιταμίνες στο κορμί σου , στο νερό όμως δεν μένω..

Η μητέρα μου είναι κόκκινη, εγώ είμαι αράπης, δίχως φτερά να έχω , εγώ πετώ, τα σύννεφα πάω να βρω.

Μ΄ ένα πιάτο μέλι, όλος ο κόσμος χορταίνει.

Στο τραπέζι επάνω μπαίνω . κόβομαι , μοιράζομαι κι όμως δεν τρώγομαι.

Μπορεί να είμαι μεγάλος μα και μικρός . Για μένα πολλοί θέλουν να μάθουν χωρίς εγώ να το ζητώ, αφού ούτε ακούω , ούτε μιλώ.

Μπορεί αν είμαι επικίνδυνο , ταυτόχρονα όμως και χρήσιμο . Χωρίς εμένα δεν μπορείς , ούτε το μήλο σε δυο κομμάτια αν θέλεις να γευτείς.

Τα βέλη που μας ρίχνει δεν μας τρυπάνε , γιατί όπου πέσουν σπάνε

Είναι ένα γράμμα , αλλά ζεσταίνει και την πλάτη του τσοπάνη.

Στην κουζίνα θα με βρεις . Μες στους κήπους είμαι ξακουστό . Πολλές φορές όμως για μένα κλαις δίχως να το θες.

Έρχονται πάντα και χωρίς να τα θέλουμε

Όταν κοιμάμαι αυτό ξυπνάει , όλη τη νύχτα έξω τριγυρνάει . Το πρωί όμως σαν ξυπνήσω δεν υπάρχει γιατί μονάχο του να κοιμηθεί έχει πάει.