Ορισμοί και Θεωρίες

Σειρά από ταχύτατες , ασύντακτες και ανεπαρκείς συσπάσεις των μυϊκών ινών και ιδιαίτερα του μυοκαρδίου .

Ρεύμα του υποκειμενικού ιδεαλισμού . Ιδρυτής υπήρξε ο Αμερικανός φιλόσοφος Ντιούι . Σύμφωνα με την άποψή του οι έννοιες , οι επιστημονικοί νόμοι και οι θεωρίες δεν είναι παρά όργανα . εργαλεία ( ινστρουμέντα) , δηλαδή κλειδιά που οδηγούν σε …

Θεωρία , σύμφωνα με την οποία η νόηση αποτελεί α) την κύρια ή μοναδική πηγή γνώσης της αλήθειας (γνωσιολογία ) , β) την πηγή γνώσεως της ουσίας της πραγματικότητας (μεταφυσική) , γ) τη δύναμη για την ενάρετη ζωή (ηθική), δ) …

Θεωρία φιλοσοφική , σύμφωνα με την οποία η βούληση είναι απόλυτα ελεύθερη και ο άνθρωπος έχει την ικανότητα για ελεύθερη και ο άνθρωπος έχει την ικανότητα για ελεύθερη επιλογή και προτίμηση μεταξύ περισσότερων της μιας πρακτικών δυνατοτήτων .

Τύπος κοσμοθεωρίας , που έχει θεμέλιό του την αντιπαράθεση του ξεχωριστού ατόμου στην κοινωνία . Είναι ηθική αρχή χαρακτηριστική για την αστική ιδεολογία και ηθική.

Ιδεαλιστικό ρεύμα της αστικής φιλοσοφίας στην εποχή του ιμπεριαλισμού , που αντιπαραθέτει στην ορθολογική γνώση τη «γνώση» της πραγματικότητας , με τη βοήθεια της διαίσθησης (ενόρασης) την οποία θεωρεί ειδική ικανότητα της συνείδησης , μη αναγόμενη στην εμπειρία των αισθήσεων …

Η θρησκεία των Ιουδαίων , δηλαδή οι θρησκευτικές δοξασίες τους , το έθνος των Ιουδαίων . Ο Ιουδαϊσμός δεν αποτελεί σύστημα καθορισμένων δογμάτων , αλλά μάλλον σύνολο ιερών τελετών κι εθίμων . Αναμφισβήτητα το σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωσή του διαδραμάτισε …

Η αφοσίωση στο ιδανικό , τον ύψιστο σκοπό της βούλησης , που αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση του κοινωνικού συνόλου .

Ο ιδιαίτερος τύπος λέξης , έκφρασης ή ύψους του λόγου που ταιριάζει σε κάποια γλώσσα ή διάλεκτο ή στην ομιλία ενός ατόμου που ανήκει σε μια ορισμένη τάξη .

Η διδασκαλία των Ιησουιτών , το δόγμα αυτών .

Ειδικό διοικητικό καθεστώς , που εφαρμόζεται στους ιθαγενείς κάποιας αποικίας . Αρχικά εφαρμόστηκε στην Αλγερία .

Δοξασίες νεότερων χριστιανικών αιρέσεων , που δεν οργανώθηκαν σε ξεχωριστή εκκλησιαστική παρασυναγωγή.

Φιλολογικό στην αρχή και πολιτικό αργότερα κίνημα του 19ΟΥ αιώνα , που είχε ως σκοπό την εθνική ενότητα των λαών που κατοικούσαν στην αρχαία Ιλλυρία , δηλαδή στο νότιο τμήμα της Αυστροουγγαρίας ( Σέρβοι , Κροάτες , Σλοβένοι και Δαλματοί).

Φιλοσοφία , η οποία περιορίζει το περιεχόμενό της και τα όριά της στον κόσμο εκείνο , που μπορεί να διαγνωστεί με την εμπειρία και τη νόηση .

Φιλοσοφικός όρος , με τον οποίο ο Φρ. Νίτσε διατύπωσε νέο σύστημα ηθικής , αντίθετο σε πολλά σημεία με τις κοινές ηθικές αξίες .

Ανορθόδοξο θρησκευτικό κίνημα ιδεών της Καθολικής εκκλησίας από το 17Ο ως το 18Ο αιώνα . Ο Ιανσενισμός δεν αναγνωρίζει το αλάθητο της παπικής εξουσίας , το δε 1889 ενώθηκε με τους παλαιοκαθολικούς.