Ορισμοί και Θεωρίες

Στην πολιτική επιστήμη ο όρος προσδιορίζει το χρίσμα, που σημαίνει ονομασία, δηλαδή ονομαστική υπόδειξη ενός ατόμου ως υποψηφίου για ένα δημόσιο λειτούργημα. Εξυπακούεται ότι η υποψηφιότητα αυτή πρέπει να γίνει δεκτή ή να απορριφθεί από κάποιο όργανο προβλέπει το σύστημα …

Τάση στη μεσαιωνική φιλοσοφία, οι οπαδοί της οποίας ισχυρίζονται, ότι γενικές (καθολικές) έννοιες είναι μόνο τα ονόματα των πραγμάτων που υπάρχουν αντικειμενικά. Εναντίον της ονοματοκρατίας τάχτηκαν οι εκπρόσωποι της πραγματοκρατίας, που ισχυρίζονταν, σύμφωνα με το πνεύμα του Πλάτωνα και του …

Η καλλιέργεια πνεύματος ήττας, προπάντων σε περίοδο πολέμου. Ο όρος δημιουργήκε κατά τη διάρκεια του Α Παγκόσμιου Πόλεμου. Στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί με τον όρο ηττοπάθεια, αλλά είναι βαθύτερος από αυτόν, γιατί ηττοπάθεια νοείται μόνο η παθολογική και χωρίς λόγο …

Η αντίδραση παρασιτικής μορφής, που προκαλείται με την εισαγωγή σε ένα ζωντανό οργανισμό ενός σώματος. Το σώμα αυτό πρέπει να είναι λείο και αδρανές.

Το φαινόμενο κατά το οποίο παρατηρείται έλξη ενός παρασίτου προς έναν ορισμένο οργανισμό ή όργανο ή κύτταρο. Ανάλογα με το στάδιο στο οποίο βρίσκεται το παράσιτο, ο ξενοτροπισμός ενός παρασίτου μπορεί να είναι διαφορετικός.

Όρος που χαρακτηρίζει την ανάπτυξη της ελεύθερης οικονομίας, με ενθάρρυνση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, για την αύξηση της παραγωγής, χωρίς τον κρατικό παρεμβατισμό, ώστε οι τιμές να διαμορφώνονται ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση. Σύμφωνα με το νεοφιλελευθερισμό, από τα …

Θρησκευτικοφιλοσοφική κίνηση, που επιδιώκει να συμβιβάσει τις διάφορες χριστιανικές ομολογίες, με την εξεύρεση κοινής βάσης συνεννόησης. Παρακινήθηκε από τις θεωρίες περί Χριστιανισμού του Λ. Τολστόι και σημειώθηκε στη Ευρώπη από το 1890, χωρίς όμως αποτελέσμα.

Πολιτική πυο υιοθέτησαν ορισμένοι πάπες, χαρακτηριστικό της οποίας ήταν η από μέρους τους απονομή τιμητικών και προσοδοφόρων αξιωμάτων σε ανιψιούς ή άλλους συγγενείς. Ο νεπωτισμός εφαρμόστηκε από το 1417-1559, συστηματικά δε από τις δυναστείες των Κολόννια και Βιοργιά. Σήμερα, ο …

Θετική χημειοταξία που ασκούν κατά την ανάπτυξη τους οι αξονικές αποφυάδες (νευρίτες) πάνω στα μεσοδερμικά κύτταρα, που συγκεντρώνονται γύρω από τις αποφυάδες αυτές.

Μορφή τροπισμού, που χαρακτηρίζει ορισμένες χημικές ουσίες και τοξίνες, οι οποίες προσηλώνονται κατά προτίμηση στο νευρικό σύστημα.

Όρος που καθορίζει για πολύ χρόνο απροσδιόριστη νευρική κατάσταση, η οποία συνοδεύεται με διάφορες νευροψυχικές και κινητικές εκδηλώσεις : σπασμούς, πόνους, αγγειοκινητικές διαταραχές. Η πιο συχνή αιτία στην παθολογική αυτή κατάσταση είναι η νευρασθένεια.

Ζωγραφική σχολή που σκοπεύει στη μεθοδική χρησιμοποίηση της διαίρεσης των χρωμάτων σε καθαρά στοιχεία, για να πετύχει το ανώτατο όριο φωτεινής λαμπρότητας. Οι πρώτοι εκπρόσωποι του νεοϊμπρεσιονισμού είναι οι Γάλλοι και οι Βέλγοι ζωγράφοι, που άρχισαν από το 1886 να …

Κίνηση που εισηγήθηκε ο εγκαταστημένος στην Αγγλία Έλληνας γιατρός Αλ. Καββαδίας, το 1928 για την επιστροφή της ιατρικής επιστήμης στις βασικές αρχές του Ιπποκράτη. Κατά τις απόψεις του οι γενικές αρχές του Ιπποκράτη είναι αλάνθαστες και γι αυτό οφείλει η …

Νεώτερη φιλοσοφική κίνηση, που έχει επηρεαστεί από τις φιλοσοφικές δοξασίες του Καντ. Η κίνηση αυτή εμφανίστηκε στη Γερμανία το 1860 και κυριάρχησε στους πνευματικούς κύκλους της Γερμανίας, αλλά και στους θιασώτες της καντιανής φιλοσοφίας άλλων χωρών ως τον Α Παγκόσμιο …

Η καλλιτεχνική και φιλολογική τάση, που εμπνέεται από την κλασική αρχαιότητα. Περιπτώσεις νεοκλασικισμού εμφανίστηκαν πολλές φορές στην ιστορία, αλλά  πιο δημιουργική είναι η ιταλική Αναγέννηση. Κύριο χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής νεοκλασικιστικής δημιουργίας ήταν η χρησιμοποίηση κιόνων και επιστυλίων. Από την εποχή …

Εξελικτική θεωρία, που δέχεται την κληρονομικότητα των επίκτητων χαρακτήρων, ως αποτέλεσμα της λογικής προσαρμογής των οργανισμών στις εξωτερικές συνθήκες. Ο νεολαμαρκισμός εμφανίστηκε στο τέλος το 19ου αιώνα, όταν άρχισαν να εκδηλώνονται αμφιβολίες για τη φυσική επιλογή. Αρχηγός της σχολής των …