Εγκυκλοπαιδικά

Βάρη αμέτρητα βαστά στη ράχη την πλατιά της, μα να σηκώσει δεν μπορεί ούτε βελόνι ελαφρύ ούτε έναν κόκκο άμμο.

Βασιλιάς δεν είμαι, στέμμα φορώ, ρολόι δεν έχω, τις ώρες μετρώ.

Γυρίζει, γυρίζει και στη γωνιά καθίζει.

Γύρω τριγύρω κάγκελα και μέσα κόρη παίζει.

Δύο αδέρφια μάλωναν κι ένα βουνό τα ξεχώρισε.

Δύο γειτόνοι πλάι όλον τον κόσμο βλέπουνε, μα οι δύο τους δεν κοιτιούνται.

Είκοσι καλογεράκια, όλα με τα σκουφουνάκια.

Είχα μια χρυσομηλιά κι έκανε χρυσόμηλα τη μέρα χάνονται και τη νύχτα φαίνονται.

Εκεί που είσαι ήμουνα κι εδώ που είμαι θα ‘ ρθεις.

Εκκλησίτσα θολωτή ένας στύλος την κρατεί.

Από έξω από το σπιτάκι μας συμπεθεριό περνάει.

Ήλιος δεν είναι, ακτίνες έχει, πόδια δεν έχει και όμως τρέχει.

Η λέξη χρησιμοποιείται στις κρητικές μαντινάδες και σημαίνει το μισοκλείσιμο των ματιών.

Πνευματική κίνηση που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ου αιώνα από τη γενιά των Κ. Παλαμά, Ν. Πολίτη κ.α. , με στόχο τη συγκέντρωση και καταγραφή των πολιτιστικών στοιχείων του λαού μας.

Παθολογική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από διανοητική ανεπάρκεια σε συνδυασμό με καθυστέρηση στην ανάπτυξη του σώματος, ασύμμετρη ανάπτυξη του σκελετού και αναστολή στην ανάπτυξη των γεννητικών οργάνων. Οι κρετίνοι είναι αργοκίνητοι, απαθείς, με υποτυπώδεις συγκινησιακές αντιδράσεις, μνήμη αδύνατη, φτωχά ενδιαφέροντα κ.τ.λ.

Το δόγμα της λαοκρατίας (της σοσιαλιστικής δημοκρατίας).