Εγκυκλοπαιδικά

Πέντε μάστοροι σωστοί και ψηλοί μα και κοντοί.

Πάνω από το σπιτάκι μου σεντόνι διαμαντένιο

Με τα χάδια τα αλμυρά γίνονται όλα στρογγυλά.

Προγιαγιά , γιαγιά και μάνα , κόρη , παρακόρη , εγγόνα , δισεγγόνα με μια κόρη που ΄χει κόρη και εγγόνα

Τρένο δίχως μηχανή σέρνει ένα – ένα βαγόνι και την ώρα τη σκοτώνει.

Ψηλόλιγνοι είναι χορευτές , κοκκινομύτες ότι θες , χορεύουν πάνω στο χαρτί , δίνουν ζωή στο καθετί

Σαν γεμίσει με νερό το λουλούδι ζωντανεύει, πολύ εύκολα όμως σπάει κι η γιαγιά μας αγριεύει.

Νιάου νιάου στα κεραμίδια και δεν τρώει τα κρεμμύδια.

Δεν μπορεί να περπατήσει , δε μιλάει , ψιθυρίζει , τη δροσιά του μας χαρίζει.

Ή τη συναντάς σε πιάτο ή σε μάγουλο δροσάτο.

Παιχνιδιάρης αρλεκίνος πέφτει και κατρακυλά και την τύχη κυνηγά.

Μικρή μικρή μικρούτσικη, στολίζει όλο τον Κόσμο, στολίζει και τον βασιλιά που κάθεται στο θρόνο.

Κάτω από κόκκινα μαδέρια, κάθοντ΄ άσπρα περιστέρια.

Ποιος έχει δόντια και δεν τρώει ποτέ;

Όλος ο δρόμος καίγεται και δρόμος απομένει.

Ο μικρός δεν μεγαλώνει κι΄ ο μεγάλος δεν γερνά.