Εγκυκλοπαιδικά

Που με βρίσκεις που με χάνεις Μέσα στην κατσαρόλα θα με βρεις Την μοίρα σου θα κλάψεις την πικρή .

Όλο τρέχει και ταυτόχρονα κονταίνει.

Ποια είναι αυτή που δουλεύει μόνο όταν τη χτυπάμε

Τι είναι αυτό που όσο πιο βαρύ είναι τόσο πιο εύκολα το σηκώνουμε ;

Όσο και αν προσπαθεί πάνω από δώδεκα να μετρήσει δεν μπορεί.

Πως λένε τα παιδιά της γης ;

Μπα και μπα, μισή Κική, καθαρίζω μια Πληγή. Τι είναι;

Ποιος παίρνει μισθό Χωρίς να εργάζεται Καμία μέρα ;

Γυάλινος πύργος, Τρίχινος φράχτης.

Τριάντα φούστες φόρεσε και στο χορό πηγαίνει.

Έχει δωδεκάδες δόντια κι όμως δε δαγκώνει.

Με το κυνήγι αν και ζω στους λόγκους δεν πηγαίνω. Ψαράς δεν είμαι, μα παντού τα δίχτυα μου τα στήνω.

Το εξεζητημένο ύφος , με το οποίο έχει γραφεί το βιβλίο «Ευφυής , η ανατομία του πνεύματος» του Τζον Λύλυ. Η τεχνοτροπία αυτή άρεσε πολύ την εποχή εκείνη στην Αγγλία και ο Λύλη τη χρησιμοποίησε και στα θεατρικά του έργα.

Αρχαίο παιχνίδι κατά το οποίο έβαζαν σε ορισμένη απόσταση μια πέτρα και οι παίκτες , παίζοντας , έπρεπε να τη χτυπήσουν ή να την ανατρέψουν με άλλη πέτρα ή σφαίρα .

Δηλητηρίαση που προκαλείται από δήγμα Έχιδνας.

Η φιλοσοφία του Ευήμερου . Ο Ευήμερος υποστήριξε με το έργο του «Ιερά αναγραφή» , ότι οι θεοί ήταν κάποτε θνητοί και μετά το θάνατό τους θεοποιήθηκαν για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στην ανθρωπότητα.