Εγκυκλοπαιδικά

Η συνθετική φάση του μεταβολισμού κατ’ αντιδιαστολή προς τον καταβολισμό . Η σύνθεση στους ζωντανούς οργανισμούς πιο πολύπλοκων ουσιών από άλλες απλούστερες .

Η τάση για πειραματισμό με νέες καλλιτεχνικές και πνευματικές αξίες και έντονη αμφισβήτηση των (αντίστοιχων ) καθιερωμένων , η οποία χαρακτηρίζει πολλά καλλιτεχνικά ρεύματα ( λ.χ. τον φοβισμό , κυβισμό , φουτουρισμό , τον υπερρεαλισμό , τον λετρισμό ) .

Η μετακίνηση του τόνου μιας λέξης σε προηγούμενη συλλαβή .

Η ματαιόδοξη και άκριτη συμπεριφορά .

Η παραγωγή λέξεων ή φράσεων με αλλαγή της σειράς των γραμμάτων μιας λέξης ή ομάδα λέξεων π.χ. μόνος – νόμος , διατροφή – Αφροδίτη .

Το αισθητικό ρεύμα που υπερασπίζεται την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης , θεωρώντας την τέχνη ως αυτόνομη αξία ( ανεξάρτητη από χρησιμότητες και ηθικές κατευθύνσεις ) και πρεσβεύει ότι η αξία του έργου τέχνης έγκειται στην ομορφιά του και στην αισθητική …

Φιλοσοφικό ρεύμα της ρωσικής ποίησης των αρχών του 20ου αιώνα με βασικά του χαρακτηριστικά την επιδίωξη της σαφήνειας και τη στροφή στη χειροπιαστή πραγματικότητα ως αντίδραση στον συμβολισμό .

Η πολιτική αντίληψη και πρακτική που δίνει μεγάλη έμφαση στη σημασία της δράσης ( κυρίως με έντονες μορφές ) , του αγώνα για την επίτευξη στόχων (πχ. διαδηλώσεις , καταλήψεις ..).

Στις καλές τέχνες είναι η μελέτη των τύπων και όχι της ουσίας , σε συνδυασμό με έλλειψη πηγαίας παραγωγής και πρωτοτυπίας .

Χρόνια ψυχολογική ή και σωματική εξάρτηση από το αλκοόλ , η οποία χαρακτηρίζεται από ανάγκη του ασθενούς για υπερβολική και τακτική κατανάλωση οινοπνευματώδων ποτών και έχει συχνά ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της ικανότητας του ατόμου να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές και …

Μέθοδος διδασκαλίας που στηρίζεται στην εκπαίδευση των λιγότερων ικανών και πιο αδύνατων μαθητών από άριστους συμμαθητές τους ή τους μαθητές των μεγαλύτερων τάξεων ( στην Ελλάδα εφαρμόστηκε μέχρι το 1880 ).

Στην ψυχολογία σημαίνει η θεώρηση του άλλου ως κέντρου του κόσμου .

Η ιδιότητα ορισμένων στοιχείων λόγου χάρη του άνθρακα , του θείου , να εμφανίζονται με δύο ή περισσότερες διαφορετικές μορφές …π.χ ο άνθρακας ως διαμάντι , γραφίτης και αιθάλη .

Ήταν άνθρωποι κι όμως δεν γεννήθηκαν από ανθρώπους.

Τρέχει και τρέχει και πάει και πάει και πίσω δεν κοιτάει.

Είμαι εγώ ένα κουτί , κι έχω μέσα κάτι κι αν ένα κουμπί πατήσεις , κόσμο κει θα αντικρύσεις .