Κείμενα του 1821

Παιδιά, σαν θέτε λεβεντιά και κλέφτες να γενείτε Εμένα να-γειά σας, παιδιά, εμένα να ρωτήσετε Εμένα να ρωτήσετε να σας ομολογήσω Της κλεφτουριάς, γειά σας, παιδιά, της κλεφτουριάς τα βάσανα Της κλεφτουριάς τα βάσανα και των κλεφτών τα ντέρτια Μαύρη …

Όλη δόξα, όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει και τη μνήμη σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό. Και τα στήθη σου όλο φλόγα με τον ήλιο σου πυρώνεις, που χρυσός με περηφάνια περπατεί στον ουρανό. Στην Αγία Λαύρα πρώτα τις χρυσές ακτίνες …

Βαλτέτσι μου περήφανο και χιλιοδοξασμένο,πού είναι οι λεβέντες σουπου όλο τους περιμένωναρθούνε να χορέψουνεστης Παναγιάς τη χάρηστου Βαλτετσίου τον πλάτανονα ρήξουν το λιθάριν’ αναδειχτούνε στο σπαθίκαι στο καλό σημάδι,ν’αναδειχτούν και στο χορό,ποιός είναι παληκάρι.Εδώ που μαζευτήκανεόλοι οι καπεταναίοι της Μάνης …

Τρία μπαϊράκια φαίνονται ‘ποκάτω από το Σούλι.Το’ να’ ναι του Μουχτάρ πασά, τ’ άλλο του Σελιχτάρη,Το τρίτο το καλύτερο είναι του Μιτσομπόνου.Μια παπαδιά τ’ αγνάντεψεν από ψηλή ραχούλα:«Που ‘στε του Λάμπρου τα παιδιά, που ‘στεν οι Μποτσαραίοι;Αρβανιτιά μας πλάκωσε, θέλει …

Στα Τρίκορφα, λέει, στα Τρίκορφα, στα Τρίκορφα μες την κορφήΣτα Τρίκορφα μες την κορφή Κολοκωτρώνης πολεμεί (ή: κάνει ορδή)Μες τα Τρίκορφα στη ράχη πάει το αίμα σαν αυλάκι.Κολοκοτρώ- λέει, Κολοκοτρώ- Κολοκοτρώνης φώναξεΚολοκοτρώνης φώναξε και όλος ο κόσμος τρόμαξεΤου Νικηταρά φωνάζει …

Κι εσείς παιδιά μωρέ κλεφτόπουλα. Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα. Παιδιά της Σαμαρίνας κι ας είστε λερωμένα. Αν πάτε, πά – μωρ’ πάνω στα βουνά, ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα. ψηλά στη Σαμαρίνα κι ας είστε λερωμένα. Τουφέκια …

Η σκλάβα η Πόλη κάθεται στο Βόσπορο και κλαίειΚι ο φιδωτός ο Βόσπορος την συμπονεί και λέει : «Πες μου κυρά μου ζηλευτή, πεντάμορφη κυρά μου,Γιατί ποτίζεις δάκρυα τα γαλανά νερά μου;Σαν τι είναι που μου ζήτησες κι εγώ να …

Πάνω στα κάστρα σα θεά πανώρια η Ελευθερία κρατά στα χέρια λάβαρο και λάμπει η ματιά κι εκεί στα εικονίσματα η Παναγιά η Μαρία το μήνυμα της Γέννησης δέχεται με χαρά.Στο ιερό μας σύμβολο τη γαλανή Σημαία της λευτεριάς τα …

Έχε γειά, καημένε κόσμεΈχε γειά, γλυκιά ζωή, έχε γειά γλυκιά ζωήΚι εσύ, δύστυχη πατρίδαΈχε γειά παντοτινή, έχε γειά παντοτινήΈχετε γειά, βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες (δίς)Στη στερία δε ζει το ψάριΟυτ΄άνθος στην αμμουδιά, ούτ΄άνθος στην αμμουδιάΚαι οι Σουλιώτισσες δε ζούνεΔίχως την …

Κάτου στου βάλτου τα χωριά,Ξερόμερο και Άγραφα καιστα πέντε βιλαέτια,Βάλτε μπρε να πιούμ’, αδέρφια.– Εκεί είν᾿ οι κλέφτες οι πολλοί,ούλοι ντυμένοι στο φλωρί,κάθουνται και τρων και πίνουνκαι την Άρτα φοβερίζουν.Πιάνουν και γράφουν μία γραφή,βρίζουν τα γένια του κατή,γράφουνε και στο …

Κάποιοι δαιμόνοιτον είχαν στείλει.Έγινε αχείληκόσμου που επόνει. Ήρωες χρόνοι!Και πως εμίλειμε το φιτίλι,με το τρομπόνι! Το πέρασμά του,μήνυμα κρύομαύρου θανάτου. Κι είχε το θείοχέρι που φλόγακράταε κι ευλόγα.

Μαύρο πουλάκι, πο’ ‘ρχεσαι απο τ’ αντίκρι μέρι,πες μου τι κλάψες θλιβερές, τι μαύρα μοιρολόγιααπο την Πάργα βγαίνουνε, που τα βουνά ραγίζουν;Μήνα την πλάκωσε Τουρκιά και πόλεμος την καίει;-Δεν την επλάκωσε Τουρκιά, πόλεμος δεν την καίει.Τους Παριανούς επούλησαν σα γίδια, …

Ωρέ, λάμπουν τα χιό- ωρέ, τα χιόνια στα βουνάΚι ο ήλιος στα λαγκάδια, έτσι λάμπει, ωρέ, λάμπει και η κλεφτουριά.Έτσι λάμπει- ωρέ, λάμπει και η κλεφτουριάΟι Κολοκοτρωναίοι, πού ‘χουν τ’ασή- ωρέ, τ’ασήμια τα πολλάΠου ‘χουν τ’ ασή- ωρέ, τ’ασήμια τα …

Ήταν μαζεμένοι όλοι μία βραδιάκαι στο τζάκι έκαιγε η φωτιάμέσ’ τα μάτια τους φαινόταν καθαράπως για αυτούς τα χρόνια ήταν σκληρά.Περήφανοι όλοι με γενναία καρδιά,πολεμούσαν για τη λευτεριά.Όλοι τους καπεταναίοι κι αρχηγοί, ήταν κλέφτες και αρματολοί, ποτέ τους δε σκεφτόταν …

Ολες οι καπετάνισσες από το Κακοσούλι,όλες την Αρτα πέρασαν, στα Γιάννενα τις πάνε,σκλαβώθηκανοι ορφανές, σκλαβώθηκαν οι μαύρες.Κι η Λένω δεν επέρασε, δεν την επήραν σκλάβα,μόν’ πήρε δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια.Σέρνει τουφέκι σισανέ κι εγγλέζικα κουμπούρια,έχει και στη μεσούλα …

Γλυκοχαράζει η χαραυγή και λάμπ’ ο ουρανός κι η γη. Φέρνει την ελευθεριά μας και το τέλος της σκλαβιάς μας.(δις) Στα Βέρβαινα στα Δολιανά γεια σου χαρά σου κλεφτουριά. Στο Βαλτέτσι στο Λεβίδι πέφτει αδιάκοπο λεπίδι (δις) Κι από του …