Μενού
Αρχική / Εγκυκλοπαίδεια / Ιστορία / Κείμενα του 1821 (Σελίδα 4)

Κείμενα του 1821

Ποιήματα, όρκοι, τραγούδια και ότι άλλο sxetiko και επαναστατικό για την Ελληνική Επανάσταση του 1821.

Η μάχη στο Βαλτέτσι 1821

Βαλτέτσι μου περήφανο και χιλιοδοξασμένο,πού είναι οι λεβέντες σουπου όλο τους περιμένωναρθούνε να χορέψουνεστης Παναγιάς τη χάρηστου Βαλτετσίου τον πλάτανονα ρήξουν το λιθάριν’ αναδειχτούνε στο σπαθίκαι στο καλό σημάδι,ν’αναδειχτούν και στο χορό,ποιός είναι παληκάρι.Εδώ που μαζευτήκανεόλοι οι καπεταναίοι της Μάνης …

Συνέχεια »

Σουλιώτικο

Τρία μπαϊράκια φαίνονται ‘ποκάτω από το Σούλι.Το’ να’ ναι του Μουχτάρ πασά, τ’ άλλο του Σελιχτάρη,Το τρίτο το καλύτερο είναι του Μιτσομπόνου.Μια παπαδιά τ’ αγνάντεψεν από ψηλή ραχούλα:«Που ‘στε του Λάμπρου τα παιδιά, που ‘στεν οι Μποτσαραίοι;Αρβανιτιά μας πλάκωσε, θέλει …

Συνέχεια »

Στα Τρίκορφα μες την κορφή

Στα Τρίκορφα, λέει, στα Τρίκορφα, στα Τρίκορφα μες την κορφήΣτα Τρίκορφα μες την κορφή Κολοκωτρώνης πολεμεί (ή: κάνει ορδή)Μες τα Τρίκορφα στη ράχη πάει το αίμα σαν αυλάκι.Κολοκοτρώ- λέει, Κολοκοτρώ- Κολοκοτρώνης φώναξεΚολοκοτρώνης φώναξε και όλος ο κόσμος τρόμαξεΤου Νικηταρά φωνάζει …

Συνέχεια »

Παιδιά της Σαμαρίνας

Κι εσείς παιδιά μωρέ κλεφτόπουλα. Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα. Παιδιά της Σαμαρίνας κι ας είστε λερωμένα. Αν πάτε, πά – μωρ’ πάνω στα βουνά, ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα. ψηλά στη Σαμαρίνα κι ας είστε λερωμένα. Τουφέκια …

Συνέχεια »

Η Σκλάβα Πόλη

Η σκλάβα η Πόλη κάθεται στο Βόσπορο και κλαίειΚι ο φιδωτός ο Βόσπορος την συμπονεί και λέει : «Πες μου κυρά μου ζηλευτή, πεντάμορφη κυρά μου,Γιατί ποτίζεις δάκρυα τα γαλανά νερά μου;Σαν τι είναι που μου ζήτησες κι εγώ να …

Συνέχεια »

25η Μαρτίου

Πάνω στα κάστρα σα θεά πανώρια η Ελευθερία κρατά στα χέρια λάβαρο και λάμπει η ματιά κι εκεί στα εικονίσματα η Παναγιά η Μαρία το μήνυμα της Γέννησης δέχεται με χαρά.Στο ιερό μας σύμβολο τη γαλανή Σημαία της λευτεριάς τα …

Συνέχεια »

Έχε γειά, καημένε κόσμε

Έχε γειά, καημένε κόσμεΈχε γειά, γλυκιά ζωή, έχε γειά γλυκιά ζωήΚι εσύ, δύστυχη πατρίδαΈχε γειά παντοτινή, έχε γειά παντοτινήΈχετε γειά, βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες (δίς)Στη στερία δε ζει το ψάριΟυτ΄άνθος στην αμμουδιά, ούτ΄άνθος στην αμμουδιάΚαι οι Σουλιώτισσες δε ζούνεΔίχως την …

Συνέχεια »

Οι κλέφτες του βάλτου

Κάτου στου βάλτου τα χωριά,Ξερόμερο και Άγραφα καιστα πέντε βιλαέτια,Βάλτε μπρε να πιούμ’, αδέρφια.– Εκεί είν᾿ οι κλέφτες οι πολλοί,ούλοι ντυμένοι στο φλωρί,κάθουνται και τρων και πίνουνκαι την Άρτα φοβερίζουν.Πιάνουν και γράφουν μία γραφή,βρίζουν τα γένια του κατή,γράφουνε και στο …

Συνέχεια »

25η Μαρτίου 1821 (ποιήμα)

1. Ακρίτα στης Ευρώπης τους πυλώνεςη Μοίρα σ’ έχει τάξει, Μάννα Ελλάδα,τη λευτεριά να διαφεντεύης στους αιώνες.2. Χαρά σου, όταν Φειδίες με λαμπεράδαστη γή σου πελεκούνε Παρθενώνεςκι Αισχύλοι ανάβουν θεία ανέσπερη λαμπάδα 3. Μα ο πόνος σου βαθύς, όταν βαραίνειτυράννων …

Συνέχεια »

Εις τον Ιερόν Λόχο (ποιήμα)

1. Ας μη βρέξη ποτέτο σύννεφον, και ο άνεμοςσκληρός ας μην σκορπίσητο χώμα το μακάριον ‘που σας σκεπάζει. 2. Ας το δροσίση πάντοτεμε τ’ αργυρά της δάκρυαη ροδόπεπλος κόρηκαι αυτού ας ξεφυτρώνουν αιώνια τ’ άνθη. 3. Ώ γνήσια της Ελλάδος …

Συνέχεια »

Ελεύθεροι Πολιορκημένοι (ποιήμα)

1. Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύειΛαλεί πουλί, παίρνει σπειρί, κ’ η μάνα το ζηλεύει.Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέειΣτέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα, και κλαίει:“Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω ‘γω στο χέρι;Οπού …

Συνέχεια »

Θούριος

1. Ως πότε παλικάρια να ζούμεν στα στενά,μονάχοι σαν λιοντάρια, σταις ράχες στα βουνά;Σπηλιές να κατοικούμεν, να βλέπωμεν κλαδιά,Να φευγωμ’ απ’ τον Κόσμον, για την πικρή σκλαβιά,να χάνωμεν αδέλφια, Πατρίδα και γονείς,τους φίλους, τα παιδιά μας κι όλους τους συγγενείς; …

Συνέχεια »

Μακρυγιάννης

1. Χαρά σε κειόν που πρωτοσήκωσεαπ’ τις σκόνες σκεπασμένο, το δίστομο σπαθί του λόγου σουστον ήλιο, Μακρυγιάννη, 2. Κι απάνω και στις δυο πλευρές γραφήΑπ’ τη μια, τα λόγια αυτά Σου χαραγμένα, στρατηγέ μας:“Τη λευτεριά μας τούτη δεν την ήβραμε …

Συνέχεια »

Το τραγούδι του Αθανάσιου Διάκου

Τρία πουλάκια κάθονταν στου Διάκου το ταμπούρι το ‘να τηράει τη Λειβαδιά και τ’άλλο το Ζητούνι το τρίτο το καλύτερο μοιρολογάει και λέει. “Πολλή μαυρίλα πλάκωσε, μαύρη σαν καλιακούδα. Μην ο Καλύβας έρχεται, μην ο Λεβεντογιάννης; – Νουδ’ ο Καλύβας …

Συνέχεια »

Της Δέσπω Μπότση

-Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν.Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;-Ούδε σε γάμο ρίχνονται ούδε σε χαροκόπι.Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια.Αρβανιτιά την πλάκωσε στου Δημουλά τον πύργο:«Γιώργαινα, ρίξε τ’ άρματα, δεν είναι εδώ το Σούλι.Εδώ …

Συνέχεια »

Λάμπει ο ήλιος στα βουνά

Λάμπει ο ήλιος στα βουνά,λάμπει και στα λαγκάδια,έτσι λάμπει κι η κλεφτουριά,οι Κολοκοτρωναίοιμε τα μπαϊράκια τα χρυσά,τις ασημένιες πάλες,όπου δεν καταδέχονταντη γης να τη πατήσουν.Καβάλα τρώνε το ψωμί,καβάλα πολεμάνεκαβάλα παν στην εκκλησιά,για να λειτουργηθούνε.Φλωριά ρίχνουν στην Παναγιά,φλωριά ρίχνουν στους ΄Αγιουςκαι …

Συνέχεια »