Ιστορία

Τρείς περδικούλες κάθονται, μωρέ, στη μέση το ΛεβίδιΜα είχαν τα νύχια, κό- άιντε, μπάρμπ’ Αναγνώστη, Αναγνώστη μου, κό- μωρέ, κόκκιναΜα είχαν τα νύχια κόκκινα, μωρέ, και τα. φτερά βαμμέναΕίχαν και στα κεφά- άιντε, μπάρμπ΄ Αναγνώστη κι Αντωνάκη, κεφά- στα κεφάλια …

Οι άνθρωποι δεν αμαρτάνουν, αν ερευνούν το αποτέλεσμα και τον λόγον Του (του Δημιουργού).

Παρασταίνει όλον το ’Εθνος το πλήθος του λαού, το οποίον είναι ως θεμέλιον της εθνικής παραστήσεως και όχι μόνον οι πλούσιοι και οι προεστοί.

Να λάμψη πάλιν Λευθεριά, ως ήτον τότε μια φορά.

Τρεις περδικούλες κάθονται, στον Όλυμπο στη ράχη μοιρολογούσαν κι έκλαιγαν, μοιρολογάν και λένε. Εσείς πουλιά πετούμενα που πάτε στον αέρα να πάτε και στη Τζόρτζαινα, Ναούμη τη γυναίκα. Να μην τα πλέξει τα μαλλιά, κοσί να μην τα φτιάξει. Να …

Ο κούκος φέτο δε λαλεί, ούτε και θα λαλήσει,παρά η τρυγόνα η χλιβερή το λέει το μοιρολόγι.Φέτο μας ήρθεν Αραπιά και κόβει και σκλαβώνει.Εσκλάβωσε μικρά παιδιά, γυναίκες με τους άντρες,κι εσκλάβωσε λεβεντουριά και καπεταναραίους.

Ωρέ, πιάνουν και γράφουν, πιάνουν και γράφουν γράμματαΟι Τούρκοι οι- μωρέ, οι Λαλαίοι σε σένα Κόλια, σε σένα Κάλια, στρατηγέΩρέ, σε σένα Κόλια, σε σένα Κόλια, στρατηγέΖαμπίτη της- μωρέ, της Λιοδώρας, Κόλια μου, ‘τί, Κόλια μου, ‘τί ζουρλάθηκεςΩρέ, Κόλια μου, …

Πάντοτε επισφαλείς αι επίνοιαι και των πλέον σοφών ανθρώπων.

Κανένας πολίτης δεν εξαιρείται από την τιμίαν υποχρέωσιν του να συνεισφέρη κατά την δύναμιν και τα πλούτη του τα εις δημοσίας ανάγκας δοσίματα.

Πως οι προπάτορές μας ωρμούσαν σαν θεριά για την ελευθερίαν πηδούσαν στη φωτιά.

Σήμερα, Δήμο μ’, Πασκαλιά, σήμερα πανηγύρι.τα παλικάρια χαίρονται και ρίχνουν στο σημάδι,κι εσύ, Δήμο μ’, στα Γιάννινα, στην πόρτα του βιζίρη,στον άλυσο, στο κούτσουρο, στο έρημο τουμρούκι.Και όλος ο κόσμος τόλεγαν, και Τούρκοι και Ρωμαίοι.«Δήμο μου, κάτσε φρόνιμα, νά’ χης …

“Έχε γεια καημένε κόσμε,έχε γεια γλυκιά ζωήκαι συ δύστυχη πατρίδα,έχε γεια παντοτινή. Στη στεριά δε ζει το ψάρι,ουδ’ ανθός στην αμμουδιάκαι οι Σουλιώτισσες δεν ζούνεδίχως την ελευθεριά”.

Τρία καραβάκια αρμένιζαν σ’ ένα βαθύ λιμάνιΆιντε, μωρέ, τό ‘να ήταν τον- Μαίρη, Μαιράκι, Πέτρο-του ΠετρόμπεηΤό ‘να ήταν του Πετρόμπεη, τ’ άλλο ήταν του ΚανάρηΆιντε, μωρέ, το τρίτο το- Μαίρη, Μαιράκι, καλύτεροΤο τρίτο το καλύ- το καλύτερο ήταν του ΠαπαφλέσσαΆιντε, …

Υπό την τυραννίαν του Οθωμανικού δεσποτισμού κανένας, οποιασδήποτε τάξεως και θρησκείας, δεν είναι σίγουρος μήτε δια την ζωήν του, μήτε δια την τιμήν του, μήτε δια τα υποστατικά του.

Η γενική δύναμις της Δημοκρατίας συνίσταται εις ολόκληρον το έθνος.

Να σφάξωμεν τους λύκους, που τον ζυγόν βαστούν και Χριστιανούς και Τούρκους σκληρά τους τυραννούν.