Ελληνικό Λεξικό

Διένεξη : έντονη αντιπαράθεση.

Διεπίδραση : η αμοιβαία επίδραση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα στοιχεία, πρόσωπα, συστήματα πληροφορικής και χρήστες.

Διερμηνέας : ο ειδκός που βοηθάει να επικοινωνήσουν μεταξύ τους άνθρωποι που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα, μεταφράζοντας τα λεγόμενα του ενός στη γλώσσα του άλλου.

Διεστραμμένος : αυτός που αποκλίνει από ότι θεωρείται ορθό, ηθικό, φυσιολογικό.

Διευθέτηση : η τακτοποίηση, η ρύθμιση κάποιου προβλήματος ή θέματος.

Διευθυντήριο : ο χώρος που στεγάζει τη διεύθυνση, διοίκηση.

Διευθυντικός : αυτός που σχετίζεται με τον διευθυντή ή τη διεύθυνση.

Διατιμώ : προκαθορίζω το ανώτερο όριο (τιμής ή αμοιβής).

Διβολίζω : οργώνω για δεύτερη φορά, για να καταστραφούν τα ζιζάνια.

Διατομή : η κοπή, η διαίρεση σε δύο μέλη.

Διατονικός : αυτός που σχετίζεται με μείζονα ή ελάσσονα μουσική κλίμακα, που αποτελείται από πέντε μουσικούς τόνους και δύο ημιτόνια.

Διάτονος : αυτός που οποίου η έκταση φθάνει από τη μία μεριά στην άλλη.

Διάτορος : αυτός που είναι τρυπημένος πέρα ως πέρα.

Διατρανώνω : εξωτερικεύω με κατηγορηματικό τρόπο.

Διατρίβω : περνώ το χρόνο μου συγκεκριμένο χώρο.

Διαφαίνομαι : διακρίνομαι αμυδρά, όχι πλήρως, μόλις που φαίνομαι.