Ελληνικό Λεξικό

Διαδημοτικός : Αυτός που σχετίζεται με δύο ή περισσότερους δήμους ή τον διαχειρίζονται από κοινού περισσότεροι από ένα δήμοι.

Διαβιβρώσκω : Διαβρώνω.

Διάδικος : Καθένα από τα πρόσωπα που μετέχουν σε δικαστικό αγώνα από τη θέση είτε του κατηγορούμενου, είτε του κατηγόρου.

Διαβλητικός : Αυτός που λειτουργεί συκοφαντικά, μέσω του οποίου εκτοξεύεται διαβολή.

Διαδοσίας : Αυτός που διασπείρει ανυπόστατες ειδήσεις και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες με αποτέλεσμα την πρόκληση αναστάτωσης, ανησυχίας.

Διαβλητός : Αυτός που μπορεί να κατηγορηθεί.

Διαδρομιστής : Πρόσωπο που κινείται στους διαδρόμους (κυβερνητικών κτηρίων) προσπαθώντας να επηρεάσει τις αποφάσεις υπέρ των συμφερόντων του.

Διαβολέας : Αυτός που διατυπώνει διαβολές εναντίον άλλων.

Διαβολή : Η διατύπωση ανυπόστατης κατηγορίας (εις βάρος κάποιου).

Διαβολικότητα : Η διαβολικά ύπουλη διάθεση ή συμπεριφορά.

Διαβουκολώ : Παραπλανώ με ψεύτικες ελπίδες, δημιουργώντας ψευδείς εντυπώσεις.

Διάβρωση : Η επιφανειακή αλλοίωση ενός σώματος.

Διαγγελέας : Αυτός που μεταφέρει μηνύματα.

Διαγκωνισμός : Η προσπάθεια να ανοιχτεί πέρασμα.

Διαγουμίζω : Λεηλατώ, αρπάζω πράγματα που δεν μου ανήκουν ως λάφυρα.

Δευτερεία: Το δεύτερο βραβείο σε αγώνα, διαγωνισμό.