Ελληνικό Λεξικό

Γκιόσα: γίδα ή προβατίνα μεγάλης ηλικίας , που δεν γεννά πλέον . Μεταφορικά το λέμε για γυναίκα γερασμένη , κακοφτιαγμένη και στριμμένη.

Γκιουλέκας: αυτός που παριστάνει τον νταή , τον σκληρό , τον παλικαρά.

Γκλάβα: το κεφάλι , το μυαλό.

Γκόλφι : το εγκόλπιο.

Γκορτσιά: η αγριοαχλαδιά.

Γκούλας: φαγητό κατσαρόλας ουγγρικής προελεύσεως από χοιρινό ή μοσχαρίσιο κρέας , καρυκευμένο με πάπρικα.

Γκρας: οπισθογεμές ντουφέκι παλαιού τύπου . Χρησιμοποιήθηκε από τον ελληνικό στρατό , κυρίως στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου

Γκρέκα: διακοσμητικό σχήμα μαιάνδρου.

Γιοματάρι : βαρελίσιο κρασί που ανοίχτηκε πρόσφατα .

Γκαραντί: η εγγύηση . ο εγγυημένος , αυτός που έχει εγγύηση.

Γιορντάνι : περιδέραιο αποτελούμενο από χρυσά ή ασημένια νομίσματα.

Γκέκας: 1. το μέλος αλβανικής φυλής , που κατοικεί στην Αλβανία 2. μεταφορικά – υβριστικά , ο σωματώδης , άξεστος άνθρωπος , με βάναυσους τρόπους και μεγάλο πείσμα. 3. σκύλος κυνηγετικής ράτσας με μεγάλη αντοχή.

Γιορτάσι: το γλέντι , το πανηγύρι σε ανάμνηση επετείου χαρμόσυνου γεγονότος.

Γιουκαλίλι : έγχορδο μουσικό όργανο στο σχήμα κιθάρας , με μακρύ μπράτσο και τέσσερεις χορδές , ιδιαίτερα διαδεδομένο στα νησιά της Χαβάης .

Γιούκος: στοίβα από σεντόνια , κουβέρτες , στρώματα , παπλώματα κ.λπ.

Γιούλι : ο μενεξές.