Ελληνικό Λεξικό

Αχρησία : το μα μη χρησιμοποιείται κάτι .

Αχρι τούδε : μέχρι τώρα , μέχρι στιγμής .

Αχρονος : αυτός που δεν υπόκεινται σε χρονικούς περιορισμούς , αλλά εκτείνεται στην αιωνιότητα .

Αχρους : αυτός που δεν έχει χρώμα .

Αχώ : δημιουργώ αντίλαλο , ηχώ.

Αφειδώλευτος : αυτός που παρέχεται απλόχερα , χωρίς φειδώ.

Αχαρτοσήμαντος : έγγραφο στο οποίο δεν έχει επικολληθεί χαρτόσημο .

Αφεντάδικος : αυτός που αρμόζει σε αφέντη.

Αχείμαντος : αυτός που δεν ταράζεται από τρικυμία . Συνήθως μεταφορικά , αυτός που δεν έχει δοκιμαστεί από δυστυχίες .

Αφερέγγυος : αυτός που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη , τον οποίο δεν μπορεί να να εμπιστευθεί .

Αχλύς : η ελαφρά ομίχλη .Μεταφορικά , η κατήφεια του προσώπου .

Αφερίμ : εύγε , μπράβο , καλώς ( τουρκ. aferim )

Αφευκτος : αυτόςε που δεν μπορεί να τον αποφύγει κανείς .

Αφήλιο : το σημείο της ελλειπτικής τροχιάς ενός πλανήτη ( ή κομήτη ) , το οποίο βρίσκεται στη μεγαλύτερη απόσταση από τον ήλιο .

Αφθορος : αυτός που δεν έχει φθαρεί , που είναι ηθικός αγνός και αμόλυντος .

Αφιλόκαλος : αυτός που δεν αγαπά το ωραίο , μη καλαίσθητος .