Ελληνικό Λεξικό

Αφθορος : αυτός που δεν έχει φθαρεί , που είναι ηθικός αγνός και αμόλυντος .

Αφιλόκαλος : αυτός που δεν αγαπά το ωραίο , μη καλαίσθητος .

Αφιλόπονος : αυτός που δεν αγαπά την εργασία .

Αφιόνι : η παπαρούνα από την οποία παράγεται το όπιο .Μεταφορικά , καθετί το οποίο μπορεί να προκαλέσει πνευματικό λήθαργο , να στερήσει από κάποιον το δικαίωμα να σκέπτεται και να αποφασίζει ελεύθερα .

Αφλεγής : αυτός που δεν πάιρνει φωτιά , ο άφλεκτος .

Αφλογιστία : για όπλο, η μη ανάφλεξη του καψαλιού ή της γομόσεως όπλου έτοιμου να πυροδοτήσει παρά την πυροδότηση του αντίστοιχου μηχανισμού . Μεταφορικά , η έλλειψη της αποτελεσματικότητας ή ικανότητας επιτυχίας του στόχου .

Αφορμίζω : δημιουργώ πυώδη φλεγμονή , προκαλώ μόλυνση και ερεθισμό της πληγής .

Αφροδισιαστής : αυτός που παρουσιάζει έντονη ροπή προς τις σαρκικές απολαύσεις .

Αφτιάζομαι : στήνω αφτί να ακούσω , ακούω με προσοχή , ακούω τυχαία .

Αυτεπιστασία: η ανάληψη της επιστασίας, της παρακολούθησης τεχνικού έργου αυτοπροσώπως από τον ενδιαφερόμενο .

Αυτεπίστροφος : αυτός ο οποίος επιστρέφει μόνος του στο σημείο εκκινήσεως .

Αυτήκοος : αυτός που έχει προσωπική εμπειρία εξ ακοής , που άκουσε ο ίδιος κάτι .

Αυτόδηλος : αυτός που είναι από μόνος του φανερός .

Αυτόθι : στο ίδιο τοπικό σημείο , στον ίδιο χώρο . Ειδικότερα για παραπομπές , στο προαναφερθέν σημείο ( έργο , σελίδα , χωρίο , παράγραφος ) .

Αυτόκαυστο : το αυτόκλειστο .

Αυτόκλειστο : η χύτρα ταχύτητας , δοχείο συνήθως από χάλυβα ,του οποίου το πώμα κλείνει από μόνο του ερμητικά με εσωτερική πίεση , μπορεί να διατηρεί υψηλές θερμοκρασίες και πιέσεις , χρησιμοποιείται δε για χημικές αντιδράσεις , αποστερώσεις ιατρικών οργάνων …