Ελληνικό Λεξικό

Αυλώνας : η κοιλάδα που μοιάζει με αυλό .

Αφαλάτωση : η διαδικασία αφαιρέσεως του αλατιού κυρ. θαλασσινό νερό , ώστε να καταστεί πόσιμο.

Αύτανδρος : ( για καταποντισθέντα σκάφη ) με το σύνολο του πληρώματος ή των επιβατών .

Αφαρπάζω : αρπάζω με βίαιο και αιφνιδιαστικό τρόπο , αφαιρώντας τα περιθώρια οποιασδήποτε αντιδράσεως .

Αυτεπάγγελτος : αυτός που διενεργείται με πρωτοβουλία δικαστικής αρχής χωρίς την υποβολή αιτήματος .

Αφατος : αυτός που δεν μπορεί να ειπωθεί , να εκφραστεί με λόγια .

Αυτεπίγνωση : η επίγνωση των χαρακτηριστικών ιδιοτήτων της προσωπικότητάς μας , η εις βάθος γνώση του εαυτού μας , η αυτογνωσία .

Αφεγγος : αυτός που δεν έχει φέγγος , που δεν φωτίζεται .

Αυτεπιστασία: η ανάληψη της επιστασίας, της παρακολούθησης τεχνικού έργου αυτοπροσώπως από τον ενδιαφερόμενο .

Αυτεπίστροφος : αυτός ο οποίος επιστρέφει μόνος του στο σημείο εκκινήσεως .

Αυτήκοος : αυτός που έχει προσωπική εμπειρία εξ ακοής , που άκουσε ο ίδιος κάτι .

Αυτόδηλος : αυτός που είναι από μόνος του φανερός .

Αυτόθι : στο ίδιο τοπικό σημείο , στον ίδιο χώρο . Ειδικότερα για παραπομπές , στο προαναφερθέν σημείο ( έργο , σελίδα , χωρίο , παράγραφος ) .

Αυθυπόστατος : αυτός που έχει ξεχωριστή και ανεξάρτητη ύπαρξη , που έχει αυτοτέλεια ή υπάρχει από μόνος του .

Αυθωρεί : ευθύς αμέσως , την ίδια στιγμή .

Αύλειος : αυτός που ανήκει στην αυλή .