Ελληνικό Λεξικό

Αιθρία : η ανέφελη και διαυγής ατμόσφαιρα , ο ξάστερος ουρανός .

Αίθριο : κάθε εσωτερική αυλή ή προαύλιο μεγάλου κτηρίου ( ξενοδοχείου , συγκροτήματος ,γραφείων , εμπορικού κέντρου κ.λπ.) , που καλύπτεται από γυάλινο σκέπαστρο , ώστε να έχει φυσικό εσωτερικό φωτισμό .

Αερόλιθος: Μετεωρίτης που αποτελείται από πετρώδη ύλη .

Αιμασιά : η περίφραξη ανοικοδόμητου χώρου , αποτελούμενη κυρίως από λίθους χωρίς συγκολλητικό αρμό και ασβέστη . Γενικότερα οποιαδήποτε μορφή περίφραξης χώρου , χτιστή ή φυσικά διαμορφωμένη , λ.χ. από θάμνους ή κλαδιά .

Αερονομία : στη μετεωρολογία είναι η επιστημονική μελέτη των φυσικών και χημικών φαινομένων τμήματος της ανώτερης ατμόσφαιρας και της εξώσφαιρας . Επίσης είναι και η μονάδα της Πολεμικής αεροπορίας που επιβλέπει την τήρηση της τάξης και της πειθαρχίας του προσωπικού …

Αίνος : λόγος που αποδίδει τιμή , δόξα , συνήθως στον Θεό .

Αεροπανό : το πανό το οποίο αναρτάται σε ψηλό σημείο ( γέφυρες , κτήρια , δρόμους ..) .

Αιασθαντικός : αυτός που χαρακτηρίζεται από λεπτότητα και ευαισθησία στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνει τα συναισθήματά του .

Η παθολογική χρόνια κατάποση αέρα κατά τη διάρκεια του φαγητού .

Αιτιατό : το αποτέλεσμα μιας αιτίας : σχέση αιτίας – αιτιατού ( αποτελέσματος ).

Αέτωμα : η τριγωνική επίστεψη στην οποία απολήγει η πρόσοψη των στενών πλευρών αρχαίου ελληνικού ναού . Το διακοσμητικό τρίγωνο επιστέγασμα οικοδομήματος .

Αζέρος : αυτός που κατάγεται από το Αζερμπαϊτζάν .

Αηδής : ο δυσάρεστος στις αισθήσεις , που προκαλεί έντονη αποστροφή , απέχθεια .

Ακραιφνής : αυτός που δεν νοθεύτηκε με ξένα στοιχεία . Ο γνήσιος , ο πραγματικός .

Φιλοσοφικό αξίωμα κατά το οποίο κάθε γεγονός έχει μία αιτία και οι ίδιες οι αιτίες ( υπό κοινές συνθήκες ) παράγουν τα ίδια αποτελέσματα .Στην φυσική είναι η αρχή βάσει της οποίας κανένα γεγονός δεν προηγείται της αιτίας που το …

Ακροβυστία : η πτυχή του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους .