Ελληνικό Λεξικό

Αειφανής : αυτός που είναι πάντοτε ορατός .

Αειφορία : η βασική αρχή της δασοπονίας , που αποσκοπεί στην απόδοση του ίδιου ποσού δασικών προϊόντων ετησίως ή κατά περιόδους .

Αείφυλλος : αυτός που διατηρεί πάντοτε το φύλλωμά του .

Αεράγημα : το στρατιωτικό άγημα που μεταφέρεται με αεροπλάνο ή ελικόπτερο .

Αεράκατος : σκάφος μικρού βυθίσματος που προωθείται με έλικα και διευθύνεται με πηδάλιο αεροσκάφους .

Αεργία : το να μην εργάζεται κανείς με προσωπική του επιλογή ( κυρίως από τεμπελιά ).

Αεριόφως : το φως που παράγεται από φωταέριο .

Αεροβάμων : αυτός που βρίσκεται εκτός πραγματικότητας .

Αγωγιάτης : αυτός που μεταφέρει έναντι αμοιβής πρόσωπα ή πράγματα , κυρίως με ζώα ή άμαξα.

Αδαμαντοδεσία : το δέσιμο , η προσαρμογή δαμαντιών σε κόσμημα .

Αδαμαντοποίκιλτος : αυτός που είναι στολισμένος , διακοσμημένος με διαμάντια .

Αδαμαντόστικτος : ο αδαμαντοστόλιστος .

Αδελφοποιτός : αυτός που γίνεται αδελφός με κάποιον με τον οποίο δεν έχει συγγένεια , σε ειδική τελετή όπου αναμειγνύουν το αίμα τους ή δίνουν όρκους αγάπης .

Αδερφομοιράδι : το μερίδιο κάθε αδερφού από τη μοιρασιά της πατρικής περιουσίας ή κληρονομιάς .

Αδηλος : αυτός που δεν είναι φανερός .

Αδήριτος : αυτός που δεν μπορεί να αγνοηθεί , που επιβάλλεται .