Ελληνικό Λεξικό

Εκατέρωθεν : και από τις δύο πλευρές ξεχωριστά, και από τη μία και από την άλλη.

Εκατομβή : απώλεια μεγάλου αριθμού ζώων από βίαιο θάνατο.

Εκατονταρχία : το αξίωμα και η θητεία του εκατοντάρχου.

Εκβάλλω : ωθώ προς τα έξω, βγάζω έξω.

Εκβράζω : ωθώ προς τα έξω με την άνωση, με υπόγεια ρεύματα ή παλίρροια, βγάζω στην ξηρά.

Εκβραχισμός : η απόσπαση και απομάκρυνση ή σύνθλιψη και διάλυση των βράχων.

Ειρωνεία : η χρήση του λόγου κατά τέτοιον τρόπο, ώστε το αποδιδόμενο νόημα να αντιτίθεται στο κυριολεκτικό.

Εκγλύφανο : περιστροφικό κοπτικό εξάρτημα από χάλυβα με ενσωματωμένη  πρόσθετη οδόντωση, που σχηματίζει κοπτικές ακμές συμμετρικά γύρω από τον άξονα περιστροφής του και χρησιμοποιείται στην κατεργασία επιφανειών.

Εισδοχή : η αποδοχή (μέλου) ως ισοτίμου, η ένταξη του και η αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτήν.

Εκδέρω : αφαιρώ το δέρμα ή το φλοιό.

Εισέτι : ακόμη, μέχρι τώρα.

Έκδηλος : ολοφάνερος, ξεκάθαρος.

Ειδεχθής : αυτός που είναι αποκρουστικός στη όψη και τη θέα, αυτός που προκαλεί αηδία και αποτροπιασμό.

Ειδότες : αυτοί που γνωρίζουν καλά τα πράγματα.

Είθε : δηλώνει ευχή και επιθυμία.

Είθισται : συνηθίζεται, υπάρχει η συνήθεια.