Κοζανίτικο γλωσσάριο

Ζουρζουβίλτς΄ (ο) = το αεικίνητο, άτακτο παιδί

Ζανάτ’ (το) = επάγγελμα, δουλεία

Ζιντλάρ’ς (ο) = κατα βάθος σημαίνει αυτός πού δεν έχει αξιοπρέπεια καί όχι ο κατώτερης κοινωνικής τάξεως άνθρωπος όπως ίσως πλατύτερα εννοείται

Ζαβός (ο) = αλλήθωρος

Γαλίκι (το) = μεγάλο καλάθι απο κλαριά, για την μεταφορά συνήθως των σταφυλιών

Δραγκόνουμι = πιάνομαι (λουμπάγκο π.χ. μέση, πλευρά)

Γκουρτσιά (η) = αχλαδιά

Διάφουρουν (το) = ωφέλεια (π.χ. «του πήριν διάφουρουν») = το επωφελήθηκε

Γριντόνουμι (ρημ.) = πέφτω

Γκαγκζιά (η) = αγριοβατσινιά, βατομουριά

Γκουργκόλ’ (το) = η μπίλια , ο βώλος

Γκαργκούλ’ (το) = μαντήλι κεφαλιού

Γκλιάγκουρας (ο) = μεγαλόσωμο παιδί από την κατασκευή του, που δεν του επιτρέπει να φαίνεται για παιδί ακόμα και αν είναι

Γκόλιαβους (επιθ.) = γυμνός, ακάλυπτος

Γριντιά (η) = δοκός της στέγης. μεταφορικά και για ψηλό στήν κατασκευή άνθρωπο ή ξεροκέφαλο και δύστροπο άνθρωπο

Γκαβός (ο) = τυφλός