Λεξικό – Γλωσσάρια

Διζωνικός : αυτός που αποτελείται από δύο (γεωγραφικές) ζώνες ή σκοπεύει στην ύπαρξη δύο ζωνών.

Δίβουλος : αυτός που δεν μπορεί να καταλήξει σε μία άποψη.

Διήγημα : πεζογράφημα μικρής σχετικά έκτασης, το οποίο παρουσιάζει την ολοκληρωμένη αφήγηση περιστατικού ή ιστορίας.

Διγενής : αυτός που προέρχεται από δύο διαφορετικά γένη, φυλές ή εθνότητες.

Διήθημα :το καθαρό υγρό που μένει, αφού φιλτάρουμε υγρό μείγμα.

Διδακτισμός : η τάση κάποιου να θέλει να διδάξει, να δίνει διδάγματα.

Διήκω : φθάνω από ένα σημείο σε άλλο.

Διδαχή : η διδασκαλία, η προτροπή, που αποβλέπει στη νουθεσία.

Διδάχος : αυτός που υποδεικνύει ή διδάσκει τους άλλους, ο δάσκαλος.

Διεγκεφαλικός : ένα από τα τμήματα του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει τους οπτικούς θαλάμους, την επίφυση, την υπόφυση και τον υποθάλαμο.

Διεθνισμός : η θεωρία σύμφωνα με την οποία πρέπει να επιδιώκεται η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των λαών και η κατάργηση των επιμέρους εθνικών συμφερόντων.

Διεκπεραιώνω : περατώνω, ολοκληρώνω εγασία με σειρά ενεργειών.

Διένεξη : έντονη αντιπαράθεση.

Διεπίδραση : η αμοιβαία επίδραση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα στοιχεία, πρόσωπα, συστήματα πληροφορικής και χρήστες.

Διερμηνέας : ο ειδκός που βοηθάει να επικοινωνήσουν μεταξύ τους άνθρωποι που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα, μεταφράζοντας τα λεγόμενα του ενός στη γλώσσα του άλλου.

Διεστραμμένος : αυτός που αποκλίνει από ότι θεωρείται ορθό, ηθικό, φυσιολογικό.