Λεξικό – Γλωσσάρια

Διατίμηση : ο προκαθορισμός και έλεγχος του ανώτερου ορίου τιμής των εμπορευμάτων.

Διβάνι : η αίθουσα συνενδριάσεων της κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Διατιμώ : προκαθορίζω το ανώτερο όριο (τιμής ή αμοιβής).

Διβολίζω : οργώνω για δεύτερη φορά, για να καταστραφούν τα ζιζάνια.

Διατομή : η κοπή, η διαίρεση σε δύο μέλη.

Το αρχαιοπρεπές μακαριστός κατά κυριολεξίαν σημαίνει αυτός που θεωρείται καλότυχος και ευλογημένος, χρησιμοποιείται για αποθανόντες ιερωμένους πχ “Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος” .
Για τους μη ιερωμένους χρησιμοποιείται το μακαρίτης, που με τον θάνατό του γλύτωσε από τα βάσανα της ζωής. Επίσης συχωρεμένος, πεθαμένος. Μακαρίτης κατά κυριολεξία σημαίνει ευτυχισμένος. Από το αρχαίο μάκαρ, από όπου και το μακάριος.
Στην εκκλησιαστική γλώσσα χρησιμοποιείται εκτός από το μακαριστός, η λέξη αξιομακάριστος.

Τζουγκαλνώ (ρημ.) = χτυπώ π.χ. την πόρτα

Τσαρκαλνώ (ρημ.) = πιτσιλώ

Τσαγκαρλίθρις (οι) = σπίθες

Τσιαρές (εκφρ.) = χρησ. η έκφραση «κάμου τσιαρέν» : κάνω συνφωνία, τα βρίσκω, κοιτάω την δουλεία μου

Τσιαρές (ο) = δουλειά

Τσιαρές (ο) = τρόπος

Τίλος (ο) = ξύλινη τάπα βαρελίου με
τρύπα στο κέντρο

Τζιριμές (ο) = τεμπέλης, ανεπρόκοπος, αχαΐρευτος

Φρίγουμι (ρημ.) = τρομάζω

Φουκαλνώ (ρημ.) = σαρώνω, σκουπίζω. Σημαίνει όμως και καθαρίζω κάποιον, σκοτώνω