Λεξικό – Γλωσσάρια

Ελεεινολογώ : θεωρώ ή χαρακτηρίζω άξιο λύπησης.

Ελίτ : το καλύτερο (κοινωνικά ή οικονομικά ή πνευματικά) τμήμα ενός
κοινωνικού συνόλου.

Ελλόγιμος :  αυτός που διαπρέπει στα γράμματα, λόγιος, σοφός, επίσης για
όσους έχουν ακαδημαϊκό τίτλο που δηλώνει διάκριση σε κάποιον τομέα.

Εκπονώ : ασχολούμαι συστηματικά και με ιδιαίτερη φροντίδα με τη παραγωγή έργου.

Έλλογος : αυτός που είναι σύμφωνος με τη λογική.

Εκπορθώ : κυριεύω οχυρωμένη πόλη ύστερα από πολιορκία ή μάχη.

Ελμινθίαση : ασθένεια που προκαλείται από παρασιτικούς σκώληκες στο έντερο.

Εκπώμαστρο : το εργαλείο με το οποίο γίνεται η αφαίρεση πώματος.

Ελόγου : αντί για τις αντωνυμίες εγώ, εσύ, αυτός κ.λπ.

Έκρυθμος : αυτός που βρίσκεται στα πρόθυρα έκρηξης, που πρόκειται από στιγμή σε
στιγμή να ξεσπάσει.

Έλυτρο : μέρος ή σχηματισμός που περικλείεται στενά από μεμβράνη.

Εκτάδην : σε ξαπλωτή στάση, φαρδιά – πλατιά.

Εκτομίας : αυτός που έχει υποστεί ευνουχισμό.

Εκτόπλασμα : η ουσία, υποτίθεται ότι εκπέμπεται από το σώμα κάποιων “μέντιουμ”,
όταν αυτά βρίσκονται σε ύπνωση, κατά τη διάρκεια πνευματιστικής συγκέντρωσης και
από την οποία θεωρείται ότι σχηματίζονται είδωλα.

Εκκοκκίζω : ξεχωρίζω το σπέρμα (φυτού) από τις ύλες που το περιβάλλουν (μαζεύω
τους σπόρους).

Εκκόλπωμα : κάθε μη φυσιολογική κοιλότητα που μοιάζει με σάκο και η οποία
επικοινωνεί με κάποιο κοίλο όργανο.