Λεξικό – Γλωσσάρια

Σελλάτο: το βόδι που η ράχη του κυρτώνει προς τα κάτω, σχηματίζοντας
θέση για το ζυγό (που σέρνει το άροτρο).

Αχνάδα : η θαμπότητα , το να φαίνεται κάτι θολά , αμυδρά .

Αψη ή άψα : το άναμμα και η προερχόμενη από αυτό θερμότητα . Η έξαψη . Η δριμύτητα , η καυστικότητα .

Αχνοκέρι : το κερί που φέγγει αμυδρά , κεράκι .

Αψίθυμος : αυτός που θυμώνει και εξάπτεται εύκολα .

Αχολογώ : βγάζω αχό ήχο , ήχο που έχει διάρκεια . Κάνω αντήχηση , αντιλαλώ .

Αψίκορος : αυτός που χορταίνει γρήγορα , που φτάνει σύντομα στον κορεσμό . Αυτός που συχνά ή γρήγορα μεταβάλλει διάθεση .

Αχός : ο ήχος , ο θόρυβος .

Αψιλιά ή αψιλία : η έλλειψη χρημάτων , το να είναι κανείς αδέκαρος .

Αχραντος : αυτός που δεν έχει υποστεί ηθική μόλυνση .

Αχρειολογώ : χρησιμοποιώ χυδαία γλώσσα .

Αχρείος : αυτός που χαρακτηρίζεται από μεγάλη κακία . Αυτός που δεν ενεργεί σύμφωνα με την ηθική .

Αχρειόστομος : αυτός που χρησιμοποιεί χυδαίο λεξιλόγιο .

Αχρησία : το μα μη χρησιμοποιείται κάτι .

Αχρι τούδε : μέχρι τώρα , μέχρι στιγμής .

Αχρονος : αυτός που δεν υπόκεινται σε χρονικούς περιορισμούς , αλλά εκτείνεται στην αιωνιότητα .