Εγκυκλοπαίδεια

Ο Φλεβάρης με νερό, κουτσός μπαίνει στο χορό.

“Αν ίσως βρέξει ο Τρυγητής, χαρά στον τυροκόμο.

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει

Οκτώβρης και δεν έσπειρες, σιτάρι λίγο θα ‘χεις .

Ο Φλεβάρης κι αν χιονίσει, πάλι άνοιξη θ’ ανθίσει.

Το Σεπτέμβρη τα σταφύλια, τον Οκτώβρη τα κουδούνια .

Ο Φλεβάρης κι αν φλεβίζει, πάλι η άνοιξη μυρίζει μα κι αν τύχη να θυμώσει, μες στα χιόνια θα μας χώσει.

Οποιος σπέρνει τον Οκτώβρη έχει οχτώ σειρές στ’ αλώνι.

Παπαντή καλοβρεμμένη, η κοφίνα γεμισμένη.

Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.

Η Πούλια βασιλεύοντας το μήνυμα της στέλνει. Ούτε τσοπάνος στα βουνά ούτε ζευγάς στους κάμπους.

Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.

Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.

Φράση από μια παραβολή του Ιησού, όπου ένας από τους καλεσμένους στο δείπνο δεν ήρθε, με τη δικαιολογία πως «αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν» (Λουκ. 14.18). Λέγεται για κάποιον που δεν προσέχει τις συμβουλές, που δε …

Η αγάπη βλέπει τα ελαττώματα, όταν απομακρύνεται.

Η γυναικεία αβρότητα μοιάζει με τρεχούμενο νερό που λειαίνει και τις πιο τραχιές πέτρες.