Γλωσσοδέτες

Γιατρέ γιαούρτι τρώω.

Καπνός παντοπάνκαπνος .

Φίλε φέρε φίλους , φάτε φύγετε .

Ακούμπα όλα τα μπαούλα , Κούλα .

Η μάννα μου η ασπρογούνα, η μάννα μου η μαυρογούνα, άσπρο μαύρο το γουνί της και το παραγούνι της.

Του το ‘πα του παππού.

Βαρέλι, ωεροβάρελο ποιος σε νεροβαρελόδεσε; Ο γιος του νεροβαρελοδέτη με νεροβαρελοβάρεσε Να ΄χα γω τα σύνεργα του γιού του νεροβαρελοδετή, καλύτερα θα σε νεροβαρελόδενα .

Κάτω από την πυθαρόπλακα, την πυθαρόπλακά μας , κάθετε νουμι και νουμι , και νουμι και νουμάκι , πάω να πιάσω το νουμι , και φεύγει το νουμάκι .

Ανασήκωσε την πλάκα κι αν με εύρεις από κάτω ανεμιδιγάδισέ με.

Φτου σκωληκομερμυγκότρυπα .

Εις υγείαν στον τραπεζογυροκαρεκλοκαθιζόμενον .

Κουκιά βραστά, σκαστά, σπαστά με τη βραστή, σκαστή, σπαστή κουτάλα.

Της αλεπούς ο νούρλαρος πως δεν εξεκαυκαλοξεκουμποθηλυκαθρώθη; Τουτη η στράτα κι΄ άλλη μία, όλο μουλαραχναριά. Της αλεπούς η ουρά εφτά φορές εξεφηκαροκομπομανικοθηλυκώθηκε.

Κοράλλι, μικροκόραλλο και μικροκοραλλάκι Κοράλλι, ψιλοκόραλλο και ψιλοκοραλλάκι .

Είχαμε μια συκιά ορτή, και βερικοκυκλωτή, κι έκανε σύκα ορτά, και βερικοκυκλωτά, και πάει ο σκύλο ο ορτός, ο βερικοκυκλωτός, να φάει τα σύκα τα ορτά, τα βερικοκυκλωτά. Πάω να βρω μια βέργα ορτή, και βερικοκυκλωτή, να δείρω το σκύλο …

Ποντικός ανέβαινε , ποντικός κατέβαινε , σ’ ένα ορθόκλωστο κλωνάρι , κι όσο να γυρίσει , να ορθοκλωστήσει , ορθοκλώστησε η ουρά του .