Βρέφος – Παιδί

Μες στη τζαμαρία κάθεται η Μαρία και κεντάει μαντηλάκι και το δίνει του Γιωργάκη που της στρίβει το μουστάκι .

Ατα τατούκα τατούκα τα τε άμπερ φάμπερ τον μπονέ κι εσπέ του φυτρός κι εσύ το γλυκό το τρως .

Πιποντό , το φουστάνι σου κόντο η κυρία Αφροδίτη επαντρεύτηκε στην Κρήτη πήρε άντρα Κρητικό , με κολλάρο στο λαιμό , με παπούτσια λαστιχένια , μες στη λίγδα βουτημένα .

Μπέκε – μπέκε τάζε – τούζα βιζαχτό ότζο – μότζο – ξότζο .

Ενας αράπης στο βουνό πόσα πουλάκια σκότωσε ; Ενα , δύο .. ποιος βγήκε ; Εγώ.

Αλφα , βήτα κόψε πίτα δος και με και του Νικήτα .

Καντουνί καντουνιστήρι όποιος πιάσει το καντούνι .

Καριοφύλλι και κανέλα διάλεξέ μου μια κοπέλα , από τούτη ως ετούτη , η καλύτερη είν’ ετούτη .

Εμάλωσαν οι Οβραίοι για ‘να ψάρι , για ΄να χέλι για ‘να κόκκινο τσεμπέρι .

Εβγα πάνω στη μηλιά κόψε μήλο δροσερό να το πάω στο χρυσικό , να μου κάνει δαχτυλίδι δαχτυλίδι πυργωτό , πυργωτό καμαρωτό , να ‘χει ανώγεια και κατώγεια κι εκατό παραθυράκια , ν’ ανεβαίνουν οι κοπέλες με τις κόκκινες ομπρέλες …

Τσίρι τσίρι πούπουλο και σταφιδοκούκουτσο , παίρνει η γάτα το κοντάρι και χτυπά τον αγελάρη . – Τι μου δίνεις , αγελάρη ; – Θέλω μπα , θέλω ξα , θέλω κόκκινη φωτιά , να φωλιάσω τα παιδιά μου ίσα …

Αλφα , βήτα , κόψε πίτα δώσε και του καβαλάρη για να βρει το παλικάρι .

Ηλιανός μπιμπιλιανός μπιμπίλα , μπιλιατάγκος με το σπαθί , με το γυαλί με της ελιάς το φύλλο τσακώνω πέντε πέρδικες και πέντε περδικούδια βάρει , κλείσε το γεράκι κι έβγα συ , βρε γουρλομάτη .

Ενα , δύο , τρία κι από κάτω δεκατρία . Εβαλα το στοίχημά μου για να τύχει τ’ όνομά μου .

Ραμ , ραμ , τίρι ραμ , το ψωμί το λένε μαμ , και τον πόντικα σωλήνα που πηδάει στην κουζίνα και ψοφάει από την πείνα .

Αννα – μάνα πόρτο – κάλα τίνα – μάνα μπουφ.