Δεισιδαιμονίες

Στις 18 Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Πλάτωνος και Ρωμανού, πιστευόταν ότι βασιλεύει η πούλια και ταυτόχρονα ακουγόταν μεγάλος κρότος. Το γεγονός αυτό το θεωρούσαν σημείο και έλεγαν: «Η Πούλια βασιλεύοντας και πίσω παραγγέλνοντας μηδέ τσοπάνης στα βουνά μηδέ ζευγάς στους …

Μπαίνοντας η Άνοιξη, γίνονταν οι καλικαίρες. Τότε λοιπόν που ήταν ακόμα τρυφερές τις έκοβαν τα τσοπανάκια που φυλάγανε τα πρόβατα και τις χτυπούσαν το ένα στα πόδια του άλλου λέγοντας: «Φύγε φύγε καψαλίθρα, έρχεται η καλοκαιρίθρα». Με τον τρόπο αυτό …

Την πρώτη κάθε μήνα, οι γυναίκες δεν δάνειζαν φωτιά, προζύμι ή οτιδήποτε άλλο, για να μη γίνει κακό στο σπίτι. Θεωρούσαν γρουσουζιά, αν τη μέρα αυτή έμπαινε στο σπίτι χήρα γυναίκα ή άρρωστος άνθρωπος. Ακόμα πίστευαν πως αν έβρεχε την …

Την Άνοιξη οι άνθρωποι πριν βγουν από τα σπίτια τους, φρόντιζαν να φάνε λίγο ψωμί, για να μη τους κουμπώσει ο κούκος ή η τρυγόνα. Αν τύχαινε και τους άκουγαν, πριν βάλλουν κάτι στο στόμα τους, τότε λέγανε ότι τους …

Πιστευόταν πως ο κούκος την Άνοιξη είχε και μαντικές ικανότητες. Έλεγαν ότι ο κούκος μπορούσε να προβλέψει πόσα χρόνια θα ζούσε κανείς, μετρώντας τα κελαηδήματά του αμέσως μετά από τα λόγια: «Κούκο μου κουκάκι μου κι αργυρό κουμπάκι μου ήθελα …

Την πρώτη του Μάρτη, παίρνανε ένα μποτσίκι, το κρατούσαν από το κοτσάνι και μ’ αυτό χτυπούσαν τις πόρτες του σπιτιού λέγοντας: «Έξω ψύλλοι, ποντικοί, μέσα ο Μάρτης κι η χαρά».

Άμα χυθεί τσίπουρο, θα γίνει κάτι κακό. Άμα χυθεί γάλα, καλό θα γίνει.

Έλεγαν: “Φάε ψωμί το πρωί, να μην σε βρει νηστικιά το πουλί”.

Άμα είναι γελαστός ο νεκρός, έλεγαν ότι θα πάρει κι άλλον από το συγγενολόι.

Να μην σε προσπεράσει κάποιος όταν βγαίνεις με το κάρο.

Όταν πέθανε το παιδί, δεν πήγαιναν στην κηδεία οι γονείς.

Αν συνέπιπταν τα Χριστούγεννα με Σάββατο, τότε πίστευαν ότι εκείνη τη χρονιά θα πέθαιναν πολλοί.

Για κάτι εύθραυστο και ευπαθές έλεγαν: «Είναι την Πέμπτη γινωμένο κι άμα πέσει δεν σηκώνεται».

Οι γυναίκες ποτέ δεν δούλευαν την Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής για να μη τους τρώνε οι ποντικοί τα μαγειρέματα.

Τα Σάββατα του Μάρτη, δεν κλάδευαν τα αμπέλια γιατί πίστευαν πως θα ξεραθούν.

Τα Σάββατα του Μάρτη και τις Δευτέρες του Αυγούστου, δεν πλένανε τα ρούχα, γιατί πίστευαν ότι θα λειώσουν γρήγορα.