ΚΡΑΣΟΠΑΤΕΡΑΣ

Στη Βυζαντινή εποχή , οι καλόγεροι ήταν χιλιάδες . Αλλ’ ενώ η εκκλησία τούς απαγόρευε πολλά πράγματα με τους πιο αυστηρούς κανόνες , πολλοί απ’ αυτούς ξέφευγαν , συχνά , από το δρόμο του Θεού κι έκαναν του κεφαλιού τους .Ενα από τ’ αρματήματά τους ήταν και το πιοτό . Έπιναν τόσο πολύ , ώστε ξεχνούσαν το σχήμα τους και το ΄ριχναν στο γλέντι και σε άλλες παρεκτροπές . Τους …γλετζέδες αυτούς ρασοφόρους , ο λαός τους βάπτισε ” κρασοπατέρες ” , σχηματίζοντας τη λέξη από το “κρασί ” και το “πάτερ” , όπως προσφωνούσαν τους καλόγερους . Γι’ αυτό και στα δικά μας χρόνια , όλους τους μπεκρήδες τους λέμε “κρασοπατέρες “.