Μαντινάδες

Σύννεφα φέρετε βροχή κι αστροπελέκια νύχτα και τα δικά μου δάκρυα μέσα στην μπόρα πνίχτα .

Σύννεφα πάρτε με μακριά στης θάλασσας τα βάθη και το δικό μου το χαμό κανένας μην το μάθει .

Ποτέ στη φιλενάδα σου μην πεις το μυστικό σου φίλη στη φίλη θα το πει κι είναι κακό δικό σου .

Ανάθεμα σε κοπελιά αν δεν σε μπαλοτάρω να σε γεμίσω μπαλωθιές κι ύστερα να σε πάρω .

Εχει η ζωή πολλές χαρές μα δε μοίραζε δίκια όσα ντο κύμα που σκορπά σωρούς σωρούς τα φύκια.

Τσι Ελλάδος όλοι οι γιατροί καλέσανε ένα ξένο κ είπε κι αυτός τέτοιο κορμί δε ντο αναλαβαίνω …

Καλιά θα βάλω το κορμί στου ντουφεκιού τη μοίρα ανέ μου πούνε οι γιατροί μη ξανακούσω λύρα ….

Εικονοστάσι είναι η καρδιά δυο Παναγίες έχει στη μια ανάβω το κερί την άλλη να προσέχει….

Και με τη τεχνητή καρδιά εργάζεται το σώμα φαίνεται δε τελειώσανε τα βάσανα μου ακόμα.

Θα κάμω τεχνητή καρδιά να νταγιαντά το πόνο γιατί χω τώρα μια καρδιά που αναστενάζει μόνο ….

Καρδιά μου επαναστάτρια ζώσου τα φισεκλίκια γιατί επιάστικες ξανά στου έρωτα τα δίχτυα … !!

Τάφο θα κάμω τη καρδιά και μέσα θα σε θάψω κιόντε θα πάψει να χτυπά να σ΄αγαπώ θα πάψω …

Να έβλεπα τη μάνα σου στο χασαπιό σφαγμένη, να την πουλούν με το κιλό κανείς να μην την παίρνει

Και ένα παλιό ξερό κλαδί μες στην δική σου αγκάλη καρπούς και ρίζες και βλαστούς με σένα θε να βγάλει!

Να μην γυρεύεις στον σεβντά να παίρνεις ότι δίνεις, είμαι τρεχούμενο νερό και δροσερό με πίνεις!

Να κάμω θέλει ταραχή βουνά να κατεβάσω ανέ σε πάρουνε από με μικιό μου και σε χάσω .