Μαντινάδες

Να κάμω θέλει ταραχή βουνά να κατεβάσω ανέ σε πάρουνε από με μικιό μου και σε χάσω .

Οταν η βιόλα μαραθεί και χάσει και το χρώμα δε τη ποτίζει ο κηπουρός ή θέλει άλλο χώμα ….

Εγώ κερά μου υποχωρώ και στο θεό σ΄ αφήνω απου το νε λένε δίκαιο να τονε δω και εκείνο .

Μπορεί να κάνω πως γελώ μπορεί και να γλεντίζω μα εγώ κατέχω ηντα καημό και πόνο κουλαντρίζω .

Φτάνω στη πόρτα τσι χαράς και με γιαγερνη οπίσω φόβος γιατί σκέφτομαι πως θα την αντικρίσω .

Δεν τη ναι θέλω τη ζωή θα πάω να βρω μιαν άλλη γιατί χαρά δε μου ‘δοκε ετούτη ούτε ψιχάλι .

Φαίνεται να περνά καλά ο άνθρωπος σα ποθάνει για δε νε γιαγηρε κανείς παράπονα να κάνει .

Θωρώ τσι πέρδικες πολλές κοπάδια και πετούνε μα η άδεια μου τελείωσε και άλλοι τσι κυνηγούνε .

Αλάργα από τον κυνηγό πέρδικα κακαρίζει μανε στη μέση εγκρεμός βαθύς και τσι χωρίζει .

Οι μαντινάδες θέλουνε μεράκι για να βγούνε θε και καλούς τραγουδιστές για να τσι τραγουδούνε .

Μια πέρδικα συχνό τσιμπά και θα με αναγκάσει να ξεκρεμάσω το τσιφτέ που χω καιρό κρεμάσει .

Παράπονα μες τη ζωή δεν έκαμα ποτέ μου το ξέρω τσι ψηλές κορφές τσι δέρνει η οργή του άνεμου .

Πέρδικα πρόσεξε γιατί καμία φορά τυχαίνει ένας πρωτάρης κυνηγός το στόχο πετυχαίνει .

Ποτέ βουνό μη ανεβείς τη μοναξιά αν φοβάσαι γιατί όσο πιο ψηλά ανέβεις τόσο πιο μόνος θα ‘σαι .

Μια πέρδικα .. δυο κυνηγοί έχουνε κυκλωμένη και να ξεφύγει δε μπορεί γιατί είναι λαβωμένη .

Ψηλά πετώ και χαίρομαι για δε μπορούν να βγούνε αλλά πουλιά που με μισούν για να με εκδικηθούνε .