Παράδοση

Πετραχήλι είναι το καθετί , που περιβάλλει το λαιμό των ζώων και , μάλιστα , δερμάτινη λουρίδα που βάζουν στο λαιμό κριαριού , του τράγου , του σκύλου . Το πετραχήλι όμως δεν είναι δυνατόν να περαστεί στο λαιμό του …

Σαν κάμει ο Μάρτης δυο νερά κι ο Απρίλη άλλο ένα , χαράς τονε το γεωργό πού ’χει πολλά σπαρμένα .

Στου αμαρτωλού τη χώρα το Μάη βρέχει .

Απρίλης – Μάης κοντά το θέρος.

Ο Αύγουστος επάτησε στην άκρα του Χειμώνα .

Τον Αύγουστο δε διάζουνται, μήτε περαματούνε γιατί συκομαζώνουνε και σταφυλοπατούνε .

Επάγγελμά ’χω γεωργός, σπέρνω μα δε θερίζω . Ό,τι απομένει του Βορρά, του Νότου το χαρίζω .

Καιρό σου κάνει και λυχνάς, για δες καιρός απού ’ναι , μα δα γυρίσει και Βορράς να ξελογαριαστούμε .

Είμαι ψαράς και ρίχνω το καλά το παραγάδι και δα σε πιάσω θες δε θες, μια νύχτα με σκοτάδι .

Είμαι ψαράς και έχω τα σύνεργα καινούρια , μα δε δολώνω σε σουπιές μόνο σε μελανούρια .

Σαν είν’ ο κυνηγός καλός και λαγονεύει ο σκύλος , όπου και να κρύβεται λαγός δεν τη γλιτώνει ο φίλος .

Γενάρη μήνα κλάδευγε, φεγγάρι μην ξανοίγεις.

Εγώ ’μ’ αυτός ο κυνηγός, πού’χω τα σβέλτα χέρια και δε μου φεύγουν οι λαγοί μήτε τα περιστέρια .

Χιονίζει το Γενάρη, χαρές τον Αλωνάρη .

Στα άνθη πάνω τριγυρνάς και βγάνεις το ψωμί σου κι όσο δουλεύγεις πιο πολύ μικραίνει κι η ζωή σου .

Τσι δεκαεφτά του Γεναριού, είναι κερά τ’ Αγιαντωνιού. Τοτεσάς, κερά Μαντόνα, είν’ η φούρια του Χειμώνα .