Παράδοση

Ούλος ο κόσμος απ’ τη μια κ’ η Κρήτη από την άλλη, ω, την μπαντέρμη ζυγαριά, στην Κρήτη γέρνει πάλι.

Δεν είναι πως δεν σ’ αγαπώ μηδέ πως δε σε θέλω μα με φοβίζει να μπλεχτώ με τσ’ ομορφιές αγγέλων ..

Όσες χιλιάδες μπαλωθιές έχουν στην Κρήτη παίξει ετσά χαρές αμέτρητες η μοίρα να σας μπέψει.

Καρδιά δεν έχεις να αγαπά γιαυτό μισή σου δίνω και ας ζήσω εγώ με τ΄αλλο τζη πέρνα και συ με κείνο..

Όπου κι αν πάω κουβαλώ χώμα του Ψηλορείτη, και το σκορπώ για να γενεί, ούλος ο κόσμος Κρήτη.

Ταξίδεψε η σκέψη μου να ‘ρθει να σ’ ανταμώσει δώσε φιλί απ’ τα χείλη σου να ‘ρθει να μου το δώσει .

Κάδρο την κάνω την καρδιά να βάλεις την δικιά σου, εγώ μπορώ χωρίς καρδιά, μ’ αυτή δε ζει μακριά σου.

Φτωχά τα λόγια, μα οι ευχές που ‘χω για σε , μεγάλες κι αν είναι μπόρα η ζωή , να’ ναι χαρές οι στάλες .

Ήθελα να’ μουνε δεντρό , κι ας ήμουν και κομμένο , να μ’ έβαζες στο σπίτι σου μέρες τω Χριστουγέννω ..

Οι αρχαίοι , την κότα την έλεγαν “όρνις “. Σε κάποιο , όμως , λεξικό διαβάζουμε τα εξής : ” Κόττος = ο όρνις “, δηλαδή “κόττος ” ελέγετο ο πετεινός και σε πολλά μέρη , αργότερα , επικράτησε με …

Η ομαδική πάλη ήταν ένα θέαμα , που συγκινούσε πολύ τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς . Οι παλαιστές αγωνιζόντουσαν με το ένα πόδι υψωμένο και με τη ράχη γυρισμένη προς τους αντιπάλους τους . Ο παλαιστής που αναγκαζόταν να πατήσει …

“Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα ” Στα 1830 , σε ένα χωριουδάκι της Κυνουρίας , στο Άστρος , παρουσιάστηκε ένας περίεργος άνθρωπος , που άρχισε να διαδίδει επίμονα ότι ήταν ο …Αγιος Παντελεήμονας. Ο πραγματικός Άγιος Παντελεήμονας είναι ο προστάτης …

Η φράση αυτή , που συνοδεύεται και με την απαραίτητη χειρονομία , προήλθε από το ότι τα καλά λόγια δεν πρέπει να ακουστούν από το πονηρό πνεύμα , γιατί θα κάνουν κακό στο πρόσωπο αυτό . Στη Θράκη λένε : …

Παλαιότερα πίστευαν πως με το χτύπημα , ειδοποιούσαν να έρθουν να βοηθήσουν τα αγαθά πνεύματα , που έμεναν μέσα στους κορμούς των δέντρων .

Στη Βυζαντινή εποχή , οι καλόγεροι ήταν χιλιάδες . Αλλ’ ενώ η εκκλησία τούς απαγόρευε πολλά πράγματα με τους πιο αυστηρούς κανόνες , πολλοί απ’ αυτούς ξέφευγαν , συχνά , από το δρόμο του Θεού κι έκαναν του κεφαλιού τους …

Στα Δωδεκάνησα μετά τα “προξενιά ” , που κανονιζόντουσαν όλες οι λεπτομέρειες του γάμου , γινόταν το μπάσιμο . Το βράδυ οι συγγενείς και οι φίλοι του γαμπρού ξεκινούσαν για της νύφης κρατώντας φανάρια , καθώς και ένα μαστραπά με …