Παράδοση

Ωσάν πλουτίσει ο άθρωπος θαμπώνεται το φώς του Και δε γνωρίζει το φτωχό, αν είναι κι αδελφός του.

Εσκέφτηκα να σ’ αρνηθώ και ν’ αγαπήσω άλλη . Μα δεν εδέχτηκε η καρδιά υπογραφή να βάλει.

Ο άντρας απου δε μεθεί και δε ξενοκοιμάται άμα γεράσει και κοντό ίντα θελα θυμάται.

Αν έλειπε ο έρωτας που ‘ναι γλυκός και πλάνος του κάτω κόσμου θα ‘μοιαζε κι ο ψεύτης ο απάνω.

Σαν τον κατάδικο φονιά η μοίρα μου με κρίνει , το ψεύτη κόσμο να χαρώ μια ώρα δε μ’ αφήνει.

Όμορφη είσαι κοπελιά, εν πάσει περιπτώσει να δούμε κι ο πατέρας σου ήντα λεφτά θα δώσει.

Κρήτη τα παλικάρια σου μην τ’ αλαργοξορίζεις η ξενιτιά τα χαίρεται μα εσύ τα λαχταρίζεις .

Κλαίω κρυφά γιατί κανείς δε θέλω να το μάθει πως εξανανεώσανε τα παιδικά μου πάθη .

Ξεράθηκε ο βασιλικός που είχαμε ομάδι γιατί δεν τον επότιζες κάθε πρωί και βράδυ .

Πλατύφυλλε βασιλικέ με τα 40 φύλλα όλοι σε τριγυρίσανε μα εγώ πάλι σε πήρα .

Η αλήθεια είναι πικρή.

Πόσα παράξενα θωρρεί ο ήλιος την ημέρα και το φεγγάρι την αυγή κι ο λύχνος από σπέρας .

Δουλειά χωρίς ανταμοιβή είναι τιμωρία.

Θα σου χαρίσω την καρδιά για να ‘χεις δυο μικρή μου όταν θα στεναχωρηθείς να κλαις με τη δική μου.

Το χείλι σου το κόκκινο ήθελα να φιλήσω μα κείνο στάζει το κρασί φοβούμαι μη μεθύσω .

Η ανάγκη τα υποδήματα της ντροπής να τα βάνει κατά μέρος.