Παράδοση

Μη θωρείς με πως κουτσαίνω, δες την ίσια μου τη μοίρα.

Μην τάξεις σ’ Άγιο κερί και σε παιδί κουλούρι.

Μήτ’ ο σκύλος τρώει τ’ άχυρο μήτε το γάιδαρο αφήνει.

Μικρό κώλο δεν έδειρες, μέγα μη φοβερίζεις.

Κρένω ‘γω τσαμπουνίζει κι’ άντρας μου.

Να ζήσει όποιος μ’ έβρισε, να σκάσει όποιος μου το ‘πε.

Να λιλί δος μου τσιτσί.

Να ‘ταν τα Φώτα βροχερά και η Λαμπρή βροχάτη.

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Όποιος τα φίδια κυνηγά, φίδι θα τον δαγκώσει, και όποιος τον κίνδυνο αγαπά, αυτός θα τον σκοτώσει.

Γυναίκα που παρακολούθησε κηδεία, δεν επιτρέπεται να πλησιάσει βρέφος, διότι τούτο «πατιέται» και ασθενεί

Δεν επιτρέπεται η λεχώνα να αγγίξει νεκρό, γιατί θα αρρωστήσει, ούτε να παρασκευάσει κόλλυβα μνημόσυνου

Γυναίκες, κατά την περίοδο της εμμήνου ροής, απαγορεύεται να επισκέπτονται τη λεχώνα

Θάνατο προμηνύει το κράξιμο κόρακα κατά την ώρα της ταφής.

Αν βρέχει κατά την ημέρα της κηδείας, αυτό φανερώνει ότι ο αποθανών ήταν καλός άνθρωπος.

Αν κατά την ημέρα της κηδείας , βραχεί ο νεκρός πιστεύεται ότι θα βρέχει επί σαράντα ημέρες, όσο πιστεύεται ότι η ψυχή του νεκρού θα γυρίζει στη γη