Παράδοση

– Όταν ο Γέρος του Μωριά, έβλεπε κανένα αμούστακο παλικάρι να θέλει να πάει μαζί του, το κοιτούσε ερευνητικά πολύ ώρα και όταν έμενε ικανοποιημένος, του έλεγε καλόκαρδα: “Γρήγορα βγήκες στο κλαρί, μωρέ αγόρι. Φτάνει μονάχα να λέει η καρδιά …

– Κοινή η φράση, αλλά φαίνεται πως προήλθε από τους Αλβανούς, που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά την αποτυχημένη Επανάσταση το 1770, που μας άφησαν οι Ρώσοι στο έλεος των… Τουρκαλβανών. – Οι Τούρκοι τότε, έφεραν από την Αλβανία χιλιάδες Αλβανούς …

Τη φράση αυτή τη λέμε, για να χαρακτηρίσουμε έναν άνθρωπο, που έζησε ζωή γεμάτη περιπέτειες. Η έκφραση προήλθε από διάφορους συγγραφείς που ασχολήθηκαν με το βίο μεγάλων προσωπικοτήτων, αλλά και διάσημων τυχοδιωκτών.

– Ο Ιωάννης Κωλέττης, έζησε πολλά χρόνια στη Γαλλία. Εκεί άκουσε μια φράση που την είπε ο Μεγάλος Ναπολέοντας, του άρεσε και τη μετέφερε στην πατρίδα του, αλλά κάπως αλλαγμένη. – Ο Μεγάλος Ναπολέοντας είχε πει κάποτε πως: “Διακρίνουμε δύο …

Τη χρησιμοποιούμε τη φράση, όταν «ένα μυστικό» έχει κοινολογηθεί και προέρχεται από το ηχητικό όργανο των αρχ. Ελλήνων «βυκάνην» ή «βούκινον». Οι Βυζαντινοί είχαν κάτι ανάλογο με τη σάλπιγγα (Λατιν. buccina), που τη χρησιμοποιούσαν, για να μεταδώσουν ειδήσεις ή διαταγές …

– Στον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο, ένα ελληνικό τάγμα, που είχε προχωρήσει πολεμώντας μέσα στο έδαφος της Βουλγαρίας, είχε αποκοπεί από το υπόλοιπο σώμα του. Οι στρατιώτες μας, όμως, πολεμούσαν θαρραλέα κι ολοένα προχωρούσαν. Για το μόνο πράγμα που παραπονιόντουσαν ήταν …

Λαϊκή φράση, που σημαίνει με κατσάδιασε, με σκυλόβρισε κτλ. και προέρχεται από τα Ευαγγέλια: Ο Ματθαίος περιγράφει τη μακριά σειρά γενεών, που προηγήθηκαν από το Χριστό ( Α’ 2 «Αβραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ κτλ.») Σ’ αυτό …

Όπου κι αν πάει ο Κρητικός το πάσο του δε χάνει για δε μπορεί ο κάθε εις τον Κρητικό να κάνει.

Βαράτε με κι ας κλαίω .

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Πολλά κοπέλια κάμετε στην ξενιτιά αράδα γιατί ο κάθε Κρητικός είναι και μια Ελλάδα.

Βλέπεις φαΐ, κάτσε φάε. Βλέπεις ξύλο, σήκω φύγε.

Στο κάθε φύλλο τση καρδιάς τ’ όνομα Κρήτη γράφω και το βαστώ περήφανα ως τε να μπω στον τάφο.

Βρες μου ένα ψεύτη να σου βρω κι εγώ ένα κλέφτη.

Αϊτέ που κάθεσαι ψηλά πως δε σε πιάνει ζάλη οντέ γυρίζεις και θωρείς τση Κρήτης μας τα κάλλη.

Βρέχει καρεκλοπόδαρα.