Παράδοση

Βαράτε με κι ας κλαίω .

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Όπου κι αν πάει ο Κρητικός το πάσο του δε χάνει για δε μπορεί ο κάθε εις τον Κρητικό να κάνει.

Βλέπεις φαΐ, κάτσε φάε. Βλέπεις ξύλο, σήκω φύγε.

Πολλά κοπέλια κάμετε στην ξενιτιά αράδα γιατί ο κάθε Κρητικός είναι και μια Ελλάδα.

Βρες μου ένα ψεύτη να σου βρω κι εγώ ένα κλέφτη.

Στο κάθε φύλλο τση καρδιάς τ’ όνομα Κρήτη γράφω και το βαστώ περήφανα ως τε να μπω στον τάφο.

Βρέχει καρεκλοπόδαρα.

Αϊτέ που κάθεσαι ψηλά πως δε σε πιάνει ζάλη οντέ γυρίζεις και θωρείς τση Κρήτης μας τα κάλλη.

Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ.

Από τσι Κρήτης τον μπαξέ θα σας σε μπέψω μπόλι να κάμετε την ξενιτιά ολάνθιστο περβόλι.

Γάιδαρο σκουντάς; Πορδιές θ` ακούσεις.

Από το πρωί η σκέψη μου στην πόρτα σου απ’ όξωμα βράδιασε και δεν μπορώ να την αναμαζόξω .

Γλυκάθηκε η γριά τα σύκα κι έφαγε και τα συκόφυλλα.

Σαν εκκλησιά στην έρημο που δεν την λειτουργούνε ετσά ναι κείνος π’ αγαπά και δεν τον αγαπούνε.

Δέσε το αρνί, όπου θέλει ο νοικοκύρης και μη σε νοιάζει αν το φάει ο λύκος.