Παράδοση

Μερεμέτα και σκαπέτα.

Μούντζω κατά του Κουρουνιού, σπάσανε οι μπογάνες.

Να ‘χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα.

Ντράπου η κόρη, βρέθει γκαστρωμένη.

Ο αγουροφάγος έφαγε, ο ρουμοφάγος δεν έφαγε.

Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.

Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.

Ο κλαψιάρης έφαγε τον τραγουδιστή.

Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.

Ο λόγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι.

Σύμφωνα με μία άποψη, “Αρτζιβούριον” ονόμαζαν οι Αρμένιοι την εβδομάδα του Τελώνη και Φαρισαίου, η οποία προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας. Όταν η εκκλησία επέτρεψε στους πιστούς να τρώνε λάδι τη συγκεκριμένη εβδομάδα, οι Αρμένιοι αρνήθηκαν να το κάνουν, γεγονός που …

Εμένα μου το είπανε άνθρωποι μερακλήδες πως την καλύτερη ζωή περνούνε οι μπεκρήδες

Το Μάη εγεννήθηκα και μάγια δε φοβούμαι μόνο αν μου τα κάνουνε στην κλίνη απού κοιμούμαι.

Παλιά η λεχώνα έμενε σε ξεχωριστό δωμάτιο με το μωρό της, ενώ έξω από την πόρτα του δωματίου της ήταν απλωμένο ένα μεγάλο προσόψι με μια καδένα πού προειδοποιούσε όλους ότι υπάρχει λεχώνα στα σπίτι, για τη σχετική ησυχία. Ήταν …

Της λεχώνας απαγορεύονταν οι βαριές δουλειές και της δίνονταν ένα πλήθος από πρακτικές συμβουλές όπως: “…η λεχώνα δεν έπρεπε να φυσά τη φωτιά, ακόμη έπρεπε να έχει τη φτέρνα της ανάμεσα στα σκέλια, όταν καθόταν καταγής. Η γυναίκα στις 40 …

Τον 5ο-6ο μήνα που άρχιζε να μπουσουλάει το μωρό, να «αρκουδίζει», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, έκαναν την αρκουδόπιτα, ενώ, όταν το παιδί έκανε τα πρώτα βήματα, συνήθως με την συμπλήρωση έτους, όλοι στο σπίτι απολάμβαναν την… περπατόπιτα. Η «πιρπατόπ’τα» ήταν συνήθως …