Παράδοση

Ο λόγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι.

Όποιος έχει πολύ πιπέρι ρίχνει και στα λάχανα.

Με στραβό αν κοιμηθείς , το πρωί θα αλληθωρίζεις.

Πάν’ τα σύννεφα την Πάτρα, πάν τα ρέματα γιομάτα.

Πάρε με όταν με βρεις , για να μ’ έχεις όταν θέλεις.

Παρασκευή και Σάββατο, ποτέ άφεγγο δε μένει.

Ο Θεός αργεί μα δε λησμονεί.

Παστρική καλή Θοδώρα το τσαρούχι μέσ’ την πίτα.

Κίνησε ο Οβριός για το παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο.

Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.

Τον 5ο-6ο μήνα που άρχιζε να μπουσουλάει το μωρό, να «αρκουδίζει», όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, έκαναν την αρκουδόπιτα, ενώ, όταν το παιδί έκανε τα πρώτα βήματα, συνήθως με την συμπλήρωση έτους, όλοι στο σπίτι απολάμβαναν την… περπατόπιτα. Η «πιρπατόπ’τα» ήταν συνήθως …

Το μωρό βαπτίζονταν μέσα στις πρώτες 40 ημέρες. Η νονά ήταν πάντα η ίδια στην οικογένεια και αυτό συνεχιζόταν από γενιά σε γενιά. Το όνομα αποφασίζονταν από τους γονείς του πατέρα. Οι γονείς του μωρού δεν ήταν παρόντες κατά τη …

Λέγεται για να δηλώσει αφθονία αγαθών. Κατά την Ελληνική μυθολογία η Αμάλθεια ήταν η αίγα πού θήλαζε τον Δία στο όρος Ίδη της Κρήτης. Ο Δίας παίζοντας μαζί της της έσπασε το κέρατο και για να επανορθώσει το έκανε να …

Ο γάμος παλιά γινόταν με προξενιό .Αν το κορίτσι κι οι γονείς του δέχονταν την πρόταση, ο προξενητής την άλλη μέρα έπαιρνε δώρο από το «παλικάρι» και το πήγαινε στο κορίτσι, και δώρο από το κορίτσι πού το πήγαινε στο …

Έκφραση πού προέρχεται από τον μύθο του Μίδα. Ο πλεονέκτης αυτός βασιλιάς ζήτησε να του δοθεί η ικανότητα ότι πιάνει να γίνεται χρυσός. Σαν αποτέλεσμα δεν μπορούσε να φάει και να πιει και στο τέλος μεταμορφώθηκε και η κόρη του …

Γίνε στον κάμπο λεμονιά Και εγώ στα όρη χιόνι Να λιώνω να ποτίζουνται Οι δροσεροί σου κλώνοι.