Παράδοση

Ανάθεμα τη μάνα σου και με την εδική μουπου κάμανε τη συντεκνιά κι είσαι συναδερφή μου

Σ’ αγάπησα μα ο,τι ‘παθα καλά καλά μου βγαίνεικατέχω το πως η πληγή τσ’ αγάπης πως δεν γιαίνει

Καλιά να σκοτωθεί κανείς να πάρει μια τρομάραπαρά να πάρει άσκημηνα ‘χει η καρδιά του λαύρα

Απόψε μουσαφίρης σουκι ο,τι κι αν θες με κάνεμπεϊζαντές θα μου φανείαν θέσω ‘γω και χάμε

Οψές στ’ αγιάζι πότιζες τις βιόλες του σοχόρουήσουνα και κουκουβιστήθαρρείς πως δεν σε θώρου

Λεμονιά όντε θα δεις ντελικανή χαρά την έχεις κόρησαν το κοπέλι απού θα βρειτην πουλιτσά στα όρη

Η κακομοίρα η μάνα μουπάντα παράγγελνε μουτση μαυρομάτας το στενόμην το περνάς -ι-γιε μου

Μια πέρδικα συχνοτσιμπάτσι βιόλες του μπαξέ μουστο πάτημα την έβλεπακαι έπαιξε κι έφυγε μου

Όποτα θέλω πέρδικα μπορώ να σε σκοτώσωμόνο σ’ αφήνω και πετάςίσως και σε μερώσω

Σύννεφα φέρετε βροχήκι αστροπελέκια νύχτακαι τα δικά μου δάκρυα μέσα στην μπόρα πνίχτα

Στραβός βελόνι εγύρευε μέσα στην αχυρώνα.

Από το γαλλικό “mascotte” , το αλλιώς “port bonheur” . Μικρό αντικείμενο , που νομίζουμε ότι μας φέρνει τύχη . Στην αρχή ήταν το όνομα ενός τυχερού παιχνιδιού

Στραβός στραβό οδήγαγε κι ηύραν κι οι δυο το βράχο

Παλαιότερα , πριν καθιερωθούν οι σφυρίχτρες με τον ατμό , τα πλοία χρησιμοποιούσαν ένα είδος τρομπέτας , η οποία λεγόταν κόρνο ( αγγλικά «ταπ» ) . Όταν ο καπετάνιος σάλπιζε τα βράδια στις παραλίες , όλα τα παραλιακά κέντρα της …

Σαν την καλαμιά στον κάμπο.

Σπίτι μου σπιτάκι μου και φτωχό καλυβάκι μου.