Παράδοση

Σαν τις κακές συννυφάδες.

Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι.

Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.

Πιάσ’ τ’ αυγό και κούρεψ’ το.

Πιάστηκε σαν τον ποντικό στη φάκα.

Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά.

Ποιος στραβός δε θέλει το φως του.

Πολλές φορές πάει η κολοκύθα για νερό, μία πάει και δε γυρίζει.

Που πας ξιπόλητος στ’ αγκάθια;

Που πάς ξεβράκωτος στ’ αγγούρια;

Πως πάνε οι στραβοί στον Άδη; Ένας κοντά στον άλλονε.

Πως πάνε κόρακα τα παιδιά σου; Όσο πάνε και μαυρίζουνε.

Είναι λουλούδια που περνούν στην μυρωδιά τον Κρίνο μα η ομορφιά του είναι αφορμή και προτιμούν εκείνο .

Στην γειτονιά που κάθεσαι είναι οι όμορφες κοντά σου μα συ ‘σαι το χρυσό δεντρί κι άλλες τα κλαδιά σου .

Στο ρίζωμα του χαρακιού κάνει ασκιανό να κάτσω να θέσω ν’ αποκοιμηθώ τσ’ αγάπης να ξεχάσω .

Μικρή μου η φιλενάδα σου είναι πρωτύτερη σου ζηλεύει κι αγαπά τόνε η τον ντελικανή σου .