Παροιμίες

Παστρική καλή Θοδώρα το τσαρούχι μέσ’ την πίτα.

Κίνησε ο Οβριός για το παζάρι κι ήταν ημέρα Σάββατο.

Πουτάνα με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους.

Κώλος που κλάνει γιατρό δε φοβάται.

Μερεμέτα και σκαπέτα.

Μούντζω κατά του Κουρουνιού, σπάσανε οι μπογάνες.

Να ‘χα πουτάνας ριζικό και ακαμάτρας μοίρα.

Ντράπου η κόρη, βρέθει γκαστρωμένη.

Ο αγουροφάγος έφαγε, ο ρουμοφάγος δεν έφαγε.

Ο άμωρος λόγος κι ο κάλπικος παράς μένει στο νοικοκύρη.

Ο πρωτομυριστής και πρωτοκλαστής.

Ο κλαψιάρης έφαγε τον τραγουδιστή.

Ο κακός γείτονας κάνει τον καλό νοικοκύρη.

Ο λόγος δεν εφοβήθει το τσεκούρι μα το στειλιάρι.

Όποιος έχει πολύ πιπέρι ρίχνει και στα λάχανα.

Με στραβό αν κοιμηθείς , το πρωί θα αλληθωρίζεις.