Παροιμίες

Γέρος κι αν επαινεύτηκεν, ανήφορος το δείχνει

Γλυκός ο ύπνος το πρωί, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή

Δεν πίν’ η κατσούλα ξίδι

Είπ’ ο ένας το ‘να τ’ άλλο κι ο παπάς το κύριε ελέησον

Έκανε τ’ άχυρα κομμάτια

Έκανε κι η ψείρα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο

Έμαθε να βελονιάζει και «γαμεί» το μάστορή του

Ένα το ‘χει η Μαριορή το στεγνώνει το φορεί

Εφτού που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θα ‘ ρθεις

Ζει με το φακόσπυρο

Η αλεπού είχ’ εργατιά και κείνη ακριδολόγαγε

Η ντροπίτσα τρώει πετρίτσα

Ψάλε δεσπότη, με πονεί το δάχτυλο μου

Θα το βρει η στραβή τ’ αρνί της

Μόνο οι ζωγράφοι και οι δικηγόροι μπορούν να κάνουν το άσπρο μαύρο.

Τον κατουρούσανε και δροσιζότανε