Βρέφος – Παιδί

Τσίρι τσίρι πούπουλο και σταφιδοκούκουτσο , παίρνει η γάτα το κοντάρι και χτυπά τον αγελάρη . – Τι μου δίνεις , αγελάρη ; – Θέλω μπα , θέλω ξα , θέλω κόκκινη φωτιά , να φωλιάσω τα παιδιά μου ίσα …

Αλφα , βήτα , κόψε πίτα δώσε και του καβαλάρη για να βρει το παλικάρι .

Ηλιανός μπιμπιλιανός μπιμπίλα , μπιλιατάγκος με το σπαθί , με το γυαλί με της ελιάς το φύλλο τσακώνω πέντε πέρδικες και πέντε περδικούδια βάρει , κλείσε το γεράκι κι έβγα συ , βρε γουρλομάτη .

Ενα , δύο , τρία κι από κάτω δεκατρία . Εβαλα το στοίχημά μου για να τύχει τ’ όνομά μου .

Ραμ , ραμ , τίρι ραμ , το ψωμί το λένε μαμ , και τον πόντικα σωλήνα που πηδάει στην κουζίνα και ψοφάει από την πείνα .

Αννα – μάνα πόρτο – κάλα τίνα – μάνα μπουφ.

Αμ – στρασμ- νταμ πίκι – πίκι – ραμ τούρι – τούρι – ραμ αμ – στραμ – νταμ .

Ενα κοριτσάκι από την Αθήνα ήθελε να κάνει την κυρία . Φόρεσε καπέλο φούστα και βέλο κι ένα τακουνάκι του παλιού καιρού γω – γω – γω συ – συ – συ βγαίνεις και τα φυλάς εσύ .

Ανεβαίνω στη μηλιά και πατώ στην καρυδιά πίνω το γλυκό κρασί με την κούπα τη χρυσή .

Εχω μια πάπια που κάνει δέκα αυγά κι έχω κι άλλη μία που κάνει δεκατρία ένα – δύο – τρία … ….έντεκα , δώδεκα, δεκατρία .

Μες στη τζαμαρία κάθεται η Μαρία και κεντάει μαντηλάκι και το δίνει του Γιωργάκη που της στρίβει το μουστάκι .

Ατα τατούκα τατούκα τα τε άμπερ φάμπερ τον μπονέ κι εσπέ του φυτρός κι εσύ το γλυκό το τρως .

Πιποντό , το φουστάνι σου κόντο η κυρία Αφροδίτη επαντρεύτηκε στην Κρήτη πήρε άντρα Κρητικό , με κολλάρο στο λαιμό , με παπούτσια λαστιχένια , μες στη λίγδα βουτημένα .

Μπέκε – μπέκε τάζε – τούζα βιζαχτό ότζο – μότζο – ξότζο .

Ενας αράπης στο βουνό πόσα πουλάκια σκότωσε ; Ενα , δύο .. ποιος βγήκε ; Εγώ.

Αλφα , βήτα κόψε πίτα δος και με και του Νικήτα .